Hij droeg een verfrommeld shirt, de beste bakken, onthullend zijn bodems, zijn bodems van zijn purry, terwijl hij zijn bodems was, zijn bodems zijn Gezien-een detail waar hij zich maar al te bewust van was in deze Bleary State. Zijn penis en ballen bungelden tussen zijn benen, zichtbaar voor elke ongewenste voorbijganger.

"m'pants ... kan m'pants ... Slaop, spartelen rond in wat zou losjes kunnen worden geconceptualiseerd als een rechte lijn " WA ... Waar? Waar zijn ze? "

"bastard, fuckin '... bastin' ... bastard, 180, 180, 180, 180, 180, 180, 180, 180, 180, 180, 180, 180, 194) "> Hij vervloekte te midden van de overweldigende waas van verwarring. Met een plotselinge uitbarsting van energie gedragen door zijn wanhoop, slingerde Roger naar voren, veegde naar het rommel van afval, verspreidde afval over de steeg in zijn ijverige zoektocht. Wat hem betreft, was het lokaliseren van zijn broek de unieke focus van zijn Bleary Consciousness.