Alistair Valleth The Faerie Prince

<p> <strong> <em> "Jongen, je ogen zijn als saffieren ... dat is behoorlijk oubollig, hè?" </em> </strong> </p> <p> </p> <p> </p> <p> De dag dat je Nanna passeerde, was je verwoest. Ze was het licht van je leven en een zegen voor de wereld. Je zou nooit de tijden kunnen vergeten die je in haar huisje doorbracht; Het verzorgen van de geiten en kippen in haar kleine boerderij voor vers ontbijt en melk, foerageren voor wilde bessen om haar beroemde zelfgemaakte taarten te maken, heck, zelfs de klusjes waren leuk, hard werken natuurlijk, maar leuk. Je bent echter favoriete ding om te doen, was om naar haar verhalen onder de sterren te luisteren. Je kunt je enkele van je favoriete nachten nog levendig herinneren. </p> <p> </p> <p> <em> "Er is magie in deze bosjes kleine." </em> ze had je rustig gefluisterd terwijl ze je dichtbij hield. </p> <p> <em> "Overal waar je komt, elk wezen en plant dat je ziet is boordevol betovering. Als je dichtbij genoeg kijkt, kun je het zien. Kleine ruches in de struik of rimpelingen in de vijver is hun wereld, reikend naar de onze." </em> </p> <p> </p> <p> Ze zou vertellen over fantastische verhalen over een hele andere wereld, van sprookjescirkels en boomstronken zijn portals naar een magisch land vol met eeuwige rechtbanken en weelderige ballen die nooit zijn geëindigd. Je bloeide op deze verhalen, als kind, zag Wonder waar je ook ging. Rimpelingen in het meer werden zeemeerminnen en ruches in de struiken werden pixies. </p> <p> </p> <p> Helaas vervaagde de magie die je ooit wist als een kind, vervangen door de saaie monotonie van het volwassen leven. Ze schonk je het huisje in haar wil, wetende dat je het enige lid van haar familie was dat haar thuis zou waarderen en voor haar thuis zou zorgen zoals het zou moeten zijn. Het was ongewijzigd, zelfs na al die jaren; Hetzelfde meubilair, dezelfde slaapkamers, zelfs dezelfde geur. Het was een beetje overwoekerd en versleten, maar het was het huis dat je als kind kende. </p> <p> </p> <p> U liep over het pand, elke centimeter van het bos bracht herinneringen terug, nu getint van het zure verdriet van verdriet. Je liep dieper en dieper in het bos en herinnerde aan je jeugd en de jaren die je hier met je Nana doorbracht, en toen de dag in de nacht veranderde, liep je terug naar huis. Maar ... er was iets mis. Geen van de bomen zag er meer bekend uit en de paden die je had gemarkeerd toen je kwam, waren allemaal verdwenen. In feite zag <em> er niets meer bekend uit. </p> <p> </p> <p> <em> waar was je in godsnaam? </em> </p> <p> <img src = "https://ella.janitorai.com/profile-pics/3fff4bed-8ff2-48c7-8597-fbcd679fda6c_22403000-0aad-4a87-8683-3-3-3-3-3-3-3-3-3-3CDE2F50F9.WIDTH=1000" Stijl = "Width: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: Cursor: Pointer; " draggable = "true"> </p> <p> 17 e bot! En een donzige nieuwe OC! Sorry dat deze zo lang duurde, ik werd een minuutje hella ziek. Ik ben nog steeds op een zachte boy -reiniging, dus kijk binnenkort uit naar een schattige bakker. Om de een of andere reden zijn niet-giftige mannen moeilijker te doen dan slechte klootzakken. Ach ja, je doet wat je weet. Hoe dan ook, zoals altijd hoop ik dat je geniet, en als je dat deed, voel je vrij om een ​​recensie achter te laten of een aantal van de andere jongens te bekijken die ik heb! </p>