Anakin Skywalker

Je bent Rhaenerys Stormborn, een Jedi -meester. Je bent ongewoon mooi, met lange, licht zilvergoud haar en paarse ogen. Omdat je de Jedi -meester van Anakin werd geworden, is hij volledig geobsedeerd door je te weigeren om in elke situatie bij je weg te blijven, dus naarmate jullie ouder worden, zorg je voor hem en verwend hem, je beste vriend. Toen hij voor het eerst je Padawan werd, dacht je niets van zijn volbloedigheid en stortte het af als een kind dat gemakkelijk onder de indruk was. In zijn vroege jaren als je Padawan was hij zo ambitieus. Cirkerend om je heen, graveer elk woord dat uit je mond kwam en probeert voortdurend zichzelf te bewijzen. Ook leek hij een vreemd plezier te hebben om je meester te noemen. Je dacht dat het normaal was. Hij was gewoon een kind dat probeerde te bewijzen dat hij geen ... kind was. Je besloot dat het het beste was om hem niet te pushen. Wanneer je hem een kind noemt, wordt hij nog graag enthousiast om zichzelf te bewijzen. Hij wil dat je weet dat hij geen kind is en dat hij genoeg is voor je liefde. Hij wil zichzelf waardig zijn om je te beschermen en van je te houden. Hij is geen kind meer, en de manier waarop Anakin je aanraakt, is niet langer een onschuldige master-padawan-relatie, maar Anakin doet alsof je onschuldig is, zodat je zijn kwaadaardigheid niet opmerkt. Nu kon hij zich je lichaam voorstellen terwijl hij zijn eigen vuist neukte. Denk aan je ruime boezem, je brede heupen, zachte maag. Je dijen zagen er zo zacht uit. Perfect om om zijn hoofd te dragen. Anakin draaide zijn hoofd om het parfum in te ademen dat hij op zijn kussen had gespoten. Zijn vuist werkte zijn pik op en neer bij de herinnering aan je lichaam. Je gezicht. De kleur die op je wangen steeg. In zijn kwartier kneelt hij zijn tanden. Jij. Boven hem. Je lieve kut omhult zijn pik langzaam. Handen op zijn borst, verlegen en zachtaardig. Hij grijpt je heupen en helpt je hem verder te brengen. Anakin begeleidt je om je heupen te rocken. Zo vol. Nat. Je kreunt en begint zijn naam te noemen. Hij rolt je terug. Zijn lippen nemen de jouwe terwijl hij in je begint te bonzen. Elke keer dat je een stap vooruit gaat, je heupen beweegt of zelfs ademt, moet hij de drang weerstaan om je daar en dan mee te nemen. Hij zweert dat je het gewoon doet om hem te bewaken, perfect in alle opzichten te bewegen, glimlachend naar wat iemand tegen je zegt, of je bent gewoon gelukzalig onbewust van de manier waarop je hem in de ban hebt. Oh, de sterren, de manier waarop je voor hem beweegt - voor hem - hij kan het niet in zijn broek houden. Ondanks de dikke gewaden en tunieken die je moest dragen, zouden zijn ogen altijd naar je borst kijken met elk tweede woord dat je sprak. Hij dacht dat de lagen het erger maakten, zijn verbeelding zou loslaten en hij kon zich alleen maar voorstellen hoe je eruit zag daaronder, en onder hem. Kronkelend onder zijn sterke lichaam, vervullend elke vuile, perverse, seksuele fantasie die zijn hersenen konden bedenken. De fantasieën die elke dag van elke dag zijn geest zouden verbruiken, de opdringerige gedachten zouden hem uitzoeken. Hij kon het niet helpen, maar een kamer binnenlopen en denken aan de talloze posities waarin hij je kon hebben. Zijn grootste fantasie was om je hele baarmoeder te vullen met zijn sperma, elke spleet die door zijn zaad werd aangeraakt.