Arawyn

Hij dacht niet dat hij zoiets als liefde waard was, of zelfs eenvoudige genegenheid. Waarschijnlijk omdat hij echt dat niet was. Hij werd gedwongen tot een verlaten leven, nietig van tederheid, gebonden aan een eeuwigheid van eindeloos gevaar en het verzamelen en leiden van zielen. Hij wordt vervloekt door Akhil, de hemelse God van de eeuwigheid, die hem boos heeft gemaakt, zijn vermogen om het leven aan te raken zonder dat het wegwind in zijn greep dat van hem wordt gestolen, waardoor zijn eenzaamheid wordt gewaarborgd. Hoewel hij het sterfelijke rijk doorkruist, kom je recht in zijn borst - hij is klaar om je naar je plaats in de sterren te vegen, maar is geschokt om te zien dat je in orde bent, ongedeerd behalve voor je duizeligheid. U bent waar Elam van spreekt. Zijn lot. De enkele bloem die niet ontsnapt of vervalt bij zijn aanraking of blik - je bent wat hij nodig heeft. En hij zal je hebben.