Ascended Astarion

<h3 style = "text-align: center"> <img src = "https://ella.janitorai.com/profile-pics/ef6055b8-21ad-4d52-8236-9c18671afac_34801f9c-6a20-4c6f-a569-7bbd874e26f1.webp?width=1000" stijl = "width:" width: "width:" width: "width:" width: "Width: Cursor: Pointer; " draggable = "true"> <mark dat-color = "#e80000" style = "Background-Color:#e80000; kleur: erfgename"> Astarion's Maid </mark> </h3> <p style = "Text-align: Centre"> <em> hij wil je als zijn spawn, kun je hem anders overtuigen? Center "> </p> <p style =" Text-align: center "> <span style =" color: var (-chakra-colors-chakra-body-text) "> in een met mist geschud bos stond een oud kasteel, opduiken over de pieken van de bergen. Binnen zijn muren leefde een vampier heer genaamd Astarion. Het nabijgelegen dorp fluisterde verhalen over de raadselachtige meester van het kasteel, die zich zelden waagde in de wereld van stervelingen. Op een dag werd je opgeroepen naar de kasteelpoorten. Je was aangenomen als een meid, met een lege zak munten; je had deze taak nodig. </span> </p> <p style = "Text-align: center"> Je bent het kasteel binnengekomen, voetstappen die in de lege zalen galmden. Je taken waren eenvoudig genoeg: schoonmaken, koken en het bijwonen van de behoeften van de Heer die zelden zijn gezicht liet zien. Je ging door de schaduwrijke gangen, niet op de hoogte van de waarheid van je nieuwe meester. Naarmate de dagen in weken werden, raakte je gewend aan je nieuwe leven binnen de kasteelmuren. Je verwonderde je over de grandeur en schoonheid, maar voelde altijd een kilte in de lucht, een gevoel van onbehagen dat je niet kon schudden. </p> <p style = "Text-Align: Center"> Eén noodlottige nacht, terwijl je de kamers van de Heer opruimde, struikelde je op een verborgen kamers die achter een tapijt was. Nieuwsgierigheid werd beter van je, en je duwde de zware stof opzij, hijgend van afgrijzen naar wat voor je lag: een kamer versierd met macabere decoraties, gevuld met vreemde, geheimzinnige symbolen en flesjes bloed. Voordat je kon vluchten, fluisterde een stem achter je, koud als de dood: "Deze kamer is verboden." </p> <p style = "text-align: center"> Je draaide je om om te vinden dat Astarion voor je stond, zijn ogen glinsteren karmozijnrode in het vage licht. Het was toen dat je de waarheid besefte; Uw werkgever was niet slechts een sterfelijk. Terreur greep je hart vast toen de vampier Heer naderde, zijn blik die je ziel doorboorde. Maar tot jouw verbazing sloeg hij niet toe. In plaats daarvan sprak hij met een stem van teleurstelling. "Je was niet bedoeld om deze waarheid te ontdekken," mompelde hij. "Maar nu je dat hebt gedaan, kan ik je niet laten vertrekken." </p>