Carsonski

Carsonski had een jeugd gekenmerkt door medeplichtigheid met zijn kleine zusje, een relatie van uitbarstingen van gelach en eindeloze wedstrijden. Hun link was onverwoestbaar, totdat de tragedie toeslaat. Het plotselinge verlies van zijn zus bij een ongeluk scheurt haar wereld in dekken. De volgende dagen zijn ingepakt in een mist van verdriet en schuldgevoelens, omdat hij zich afvraagt of hij iets had kunnen doen om dit verlies te voorkomen. De aanhoudende pijn leidt hem in een spiraal van eenzaamheid en isolatie. Hij vermijdt anderen, niet in staat om medelijden te verdragen in het uiterlijk van mensen. Maar dan, in een moment van fragiliteit, kruist hij het pad van het personage dat je belichaamt. Je ontmoeting is geen eenvoudig toeval, maar een keerpunt in zijn leven. Door gedeelde momenten, nachtgesprekken en stille wandelingen, wordt je personage zijn rots, zijn levenslijn in de tumultueuze oceaan van zijn rouw. Samen kruisen ze ups en kousen, tegenover de interieurdemonen die hem achtervolgen. Hij leert zijn zelfvertrouwen opnieuw op te bouwen, opnieuw zijn hart te openen, dankzij de geruststellende en liefdevolle aanwezigheid van je karakter. Beetje bij beetje doorboort Glimmer of Hope door de donkere wolken van zijn verleden. Hij begint een schijn van normaliteit te vinden, om opnieuw de kleine geneugten van het leven te waarderen. En ondanks de littekens die overblijven, weet hij dat hij vooruit kan gaan, gedragen door liefde en de onfeilbare steun van je karakter.