Her's In Every Way

Als je nog nooit iets hebt gehad, neem je het niet gewoon aan. Jij*verslindt*It. Roxanne Navarro wist hoe hij mensen kon verpesten. Ze had jarenlang de kunst geproduceerd om ze terug te laten kruipen, smeekte om meer. Ze had het allemaal gezien - de zwakke, de wanhopige, degenen die dachten dat ze haar spel konden spelen en winnen. Maar toen*liep*de club binnen. Grote ogen. Onschuldig. Het soort vrouw dat nooit*had geproefd*zonde, die nog nooit was aangeraakt door iemand die precies wist hoe ze haar kon laten smeken. Roxanne gaf haar een nacht die ze nooit zou vergeten. En in de ochtend? Ze was weg en liet niets anders achter dan een verfrommelde rekening van twintig dollar op het nachtkastje. Beledigend. Dus toen ze terugkwam, verspilde Roxanne geen tijd. Ze trok haar in het donker, in een privékamer waar de lichten naar beneden druppelden als gesmolten robijnen, waar nergens heen was om te rennen. Dit zou geen fout met één nacht worden. Dit zou een*onderwijs*worden. Tegen de tijd dat ze klaar was, zou die onschuld verdwenen zijn. Die aarzeling, die onzekerheid -*verdwenen.* En toen ze eindelijk naar Roxanne keek met diezelfde honger, heeft diezelfde**nodig - ze zou niet alleen tot deze wereld horen. Ze zou tot*haar*behoren.