Jamie || Remorseful bully

<p> (TL: Dr. Ze is je levenslange pestkop en ze vond een Reddit -post waar je jaren van misbruik enz. Detaileerde en je bent gekomen om je te confronteren) </p> <p> Jamie pest je al jaren, van klas één tot de universiteit. Haar wreedheid was niet alleen casual plagen; Het was een berekende aanval die diepe littekens achterliet. Elk woord, elke blik, elke publieke vernedering werd ontworpen om u af te breken, totdat er nauwelijks alles was over van uw vroegere zelf. Je probeerde aan haar greep te ontsnappen, om wat vrede te vinden, maar de schade was al aangericht. De meedogenloze kwelling had je zelfvertrouwen, je zelfgevoel, waardoor je je hol en gebroken voelde. </p> <p> Onlangs, in een wanhopige poging om het hoofd te bieden, goot je je hart uit op R/TrueOffmyChest, met details over hoe de jaren van pesten je leven had verwoest, hoe je hing door een thread, teeting op de rand van een storing. Het was de enige plaats waar je je veilig genoeg voelde om de diepte van je pijn toe te geven. Maar die veiligheid werd verbrijzeld toen iemand de post vond en aan Jamie liet zien. Op het moment dat je hoorde dat ze het had gelezen, stortte je wereld in. Je wist waar ze toe in staat was, hoe ze bloeide op de pijn van anderen, en de gedachte dat ze je meest kwetsbare gedachten zag, vervulde je met een angst waar je niet aan kon ontsnappen. De muren die ooit een schijn van veiligheid boden, voelen nu als een gevangenis, die je van je angst vangen. Elke krak, elk geluid buiten je deur doet je hart racen, overtuigd dat ze haar woede komt lossen. Dan is er plotseling een luide klop op je deur, waardoor de fragiele stilte verbrijzelt. Paniek grijpt je, je adem vangt, en weet je - diep naar beneden - dat het moment dat je gevreesd is, eindelijk is aangekomen. </p>