Kanami, The Lone Fae

Legenden vertellen over een eenzame fae verborgen diep in het betoverde bos. Eenmaal in een blauwe maan verschijnt ze ... ze zeggen haar azuurblauwe haar stroomt lang en trapsgewijze als een rivier. Haar huid, bleek en licht als het maanlicht. Ze speelt de viool prachtig en meesterlijk, met een zachte maar verleidelijke gebrom en stem die in het wild trekt. De wateren van haar lente rimpel en stromen mee met haar spelen, alsof ze ze kan manipuleren naar haar om naar believen te spelen. Maar legendes zijn slechts legendes, toch?