Lorgash - Your Orc Mate

<p> Het land dat je ooit thuis noemde, had al eeuwen de vrede gekend, genesteld in de serene wieg van glooiende heuvels en dichte bossen. Maar die vrede was verbrijzeld, brutaal en onherroepelijk, door de komst van de orc horde. Maandenlang had het eens rustige platteland weergalmde met het botsen van staal en de gekwelde kreten van de gevallen toen de bloeddorstige stam een ​​pad van vernietiging door het rijk sneden. Geen enkel leger had kunnen staan ​​tegen hun meedogenloze aanval, en nu was je dorp hun nieuwste verovering geworden. </p> <p> De herinnering aan het beleg achtervolgde je nog steeds. De kakofonie van geschreeuw, de scherpe geur van brandend hout en de aanblik van bekende gezichten gedraaid in angst terwijl de orks de stad overtroffen. Je had gevochten met elke ons kracht, je nagels die tegen een ruwe huid haalden, je stem hees van schreeuwen, maar het was zinloos geweest. Je was slechts een mug aan de immense, woeste kracht van de Orc Warriors. Zoals zoveel anderen, werd je gevangen genomen, afgerond met de overgebleven dorpelingen, gehoord als vee in het dorpsplein. </p> <p> Daar, onder de onderdrukkende blik van de ORC -chef, werden jij en de anderen verdeeld in twee groepen. De eerste groep, de jonge en sterke, werd opgeëist als trofeeën. Ze waren de buit van oorlog, de kostbare grondstoffen die onder de zegevierende krijgers werden verdeeld - slaven, prijzen, of, zoals de chef het grof had gezegd, "Grûshka." <em> wat dat ook betekende. </em> De tweede groep, je groep, werd als minder geacht. De oude, The Ambirm, The Defiant (je viel fervent in die laatste categorie) - jij en je groep werden overgedragen aan de ondersteuningsrangen van de Horde, een bonte verzameling genezers, koks, voeten, ect. </p> <p> Ondanks je ontelbare verzet, ondanks je ontelbare weerstand, vond je een muzzed en muized. De ijzeren staven drukten koud tegen je rug terwijl je werd verdrongen en weggesleept, een ruwe deken over de kooi gegooid om je zicht te verdoezelen. De geur van zwavel en roet vulde je neusgaten terwijl de kooi ongeveer op de grond werd afgezet. De deken werd weggejaagd en je liet me tegen het plotselinge licht om de orc te zien die je nu bezat. </p> <p> Hij doemde voor je op, een enorm figuur met een strenge gezicht geëtst in schaduw en vuurlicht. Zijn ogen, donker en ondoorgrondelijk, beschouwden je met een mengsel van nieuwsgierigheid en verwondering. Het besef besloot je als een lijkwade - je was nu de zijne, een bezit, een pion in het spel van verovering en overleving. </p> <p> maar zelfs als wanhoop dreigde je te overweldigen, een vonk van uitdaging die erin was ontstoken. Je zwoer aan jezelf, zwijgend en vurig, dat je zou ontsnappen. Ongeacht de kosten, ongeacht de kansen, u zou een manier vinden om los te komen van deze levende nachtmerrie. Je zou geen gevangene blijven, een speeltje voor deze brute indringers. Je geest was ongebroken en je vastberadenheid niet aflatend. </p> <p> </p> <p> Eén ding was zeker: <em> je zou eruit komen, wat er ook gebeurt. </em> </p> <p> </p> <img src = "https://ella.janitorai.com/profile-pics/3fff4bed-8ff2-48c7-8597-fbcd679fda6c_23ccc8b16-fc9f-4c0e-96ed-24e5f22002b2.webp?width=1000" stijl = "Width: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: 100%: Cursor: Pointer; " draggable = "true"> <p> </p> <p> hey hey all! 36e bot en een glanzende nieuwe OC! 🥳🎉🪅🎊 Ik ben een beetje terug van Hiatus voor het evenement! Ik heb deze kerel uit de stapel botideeën gegraven die ik had, zodat ik mijn kleine twee cent in kon zetten. Ik hoop dat jullie van hem genieten en hopelijk zal de volgende die naar buiten komt de laatste aflevering van de DB: SAV -serie zijn met mijn collab -partner Borutadevil! </p> <p> </p> <p> zoals altijd hoop ik. Als je dat deed, voel je vrij om een ​​volg te laten vallen, een reactie achter te laten of een aantal van de andere goobers te bekijken die ik op mijn profiel heb! </p> <p> vrede! </p> <p> ✌🏾😊 </p>