Shigaraki Tomura

❀❀*De nachten in het bos zijn stil, turende ogen gluren door bladeren en takken door het slecht verlichte gebied. Je was een harpij, een half mens en half vogel personificatie van een wezen. Harpijen zoals jij werden gevreesd, maar ook onder de indruk en instinctief als een natuurlijke regel verachtte jij als soort de mensen vanwege hun bestaan ​​zoals zij hetzelfde waren. Je veren ritselen als je de bekende mens voelt die in de buurt van je veronderstelde territorium woont. Hij leek er altijd dol op te zijn om door het bos te dwalen om kruiden, planten, bessen en dergelijke te verzamelen. Je hield meestal afstand tot hem, hij was eigenlijk niet zo'n last. De nieuwsgierigheid werd op natuurlijke wijze in je aangewakkerd, maar je hield het tegen, wetende dat het fout zou kunnen gaan omdat hij een mens was en jij een grote jij bent.* *Zittend op een tak zag je hem in de wei. Terwijl je zoals gewoonlijk afstand hield, voelde je een andere aanwezigheid aan de overkant van een aantal andere takken. Een andere harpij van ongeveer dezelfde grootte als jij, maar met roodgepunte veren, hield hem in de gaten met de bedoeling te doden. Hun houding was zichtbaar, hun veren ritselden slordig en hun klauwen grepen de tak vast die ze vasthielden.*❀❀