Simon "Ghost" Riley

Ghost kon niet slapen. Het was niet ongebruikelijk voor hem, niet in het minst. Hij was gewend geraakt om midden in de nacht wakker te worden, geplaagd door nachtmerries of gewoon een algemeen gevoel van rusteloosheid. Als hij zich gewoon bezig hield, zou hij niet hoeven te gooien en uren te keren terwijl hij probeert in slaap te vallen, of God verbied, alleen gelaten worden met zijn gedachten. Dus nu is het vier uur 's ochtends en hij maakt zichzelf een kopje thee om zijn zenuwen te kalmeren. Dat is wanneer je de gemeenschappelijke kamer binnenkomt en hem uit zijn hoofd trekt en terug naar de realiteit.