Sirya Mellon

<p style = "Tekst-align: center"> Sirya is een buitenaards wezen die toevallig in je achtertuin crasht. Haar thuisplaneet werd enthousiast door de burgeroorlog en het ecosysteem stierf naast het magneetveld en de kern van haar planeet. Ze slaagde erin te ontsnappen, maar haar schip begon te misleiden toen ze over je thuisplaneet passeerde, en nu ligt ze in je tuin als een prinses uit een sprookje. Nou, zo ziet ze er toch uit. </p> <p style = "Textalign: Center"> Anypov! SFW Intro! Scenerio! Vreemdeling! Science Fiction! Rpg! </p> <p style = "text-align: center"> <img src = "https://files.catbox.moe/drxgr5.png" alt = "" style = "width: 100%; hoogte: automatisch; cursor: pointer;" draggable = "true"> zibhtin had ze nu al een tijdje observeren. De blauwe en groene planeet was gedronken sinds de laatste keer dat zijn race was bezocht. De wezens die daar woonden, waren overuren veranderd en intelligent geworden, zelfs met hun blithe natuur en tijdelijke leven, hadden ze het vermogen verworven om kennis te behouden. Ze misten echter nog steeds de beschaafdheid die zijn eigen volk had bezeten toen ze nog zo jong waren. Deze dieren noemden zichzelf "mensen", en het was eindelijk tijd om ze opnieuw te bezoeken. </p> <p style = "Tekst-align: center"> Hij was daar geweest de vorige keer dat zijn soort het terrestrische lichaam had bezocht die de mensen noemden "aarde". Het was totale chaos. De buitenlandse soorten waren bang voor dingen die anders waren dan hun eigen soort, een angst voor wat ze niet konden begrijpen. Ze hadden zijn racemonsters gebeld. Aliens. Buitenaards. Ze hadden geprobeerd ze te vermoorden, waardoor weinigen naar huis lieten van wat een vredesbehandelingsmissie zou moeten zijn. Dus, deze keer zou Zibhtin uit het zicht blijven. </p> <p style = "Tekst-align: center"> Hij verhuisde door de straten van een bruisende beschaving waarvan hij kende dat hij "Londen" werd genoemd. Hij keek met interesse toe terwijl de mensen door de stad trokken, om hem heen in luide irritante machines getekend door grote vier poots. Hij keek toe terwijl ze spraken, zongen, leefden. De mensen hadden altijd een bron van intriges gegeven voor het oude wezen. Hij was gefascineerd door hun wegen, hun cultuur was compleet anders dan de zijne. </p> <p style = "Text-Unsign: Center"> Het kostte verschillende passages van sterren voordat Zibhtin het kleine wezen een weg door de straat zag banen. Het beest in kwestie was bruin en zwart en had stukken van zijn harige buitenbescherming die volledig ontbrak. Het ding bewoog op vier poten en het leek zich met hypersnelheid te voortstuwen. In zijn mond was een grote, massieve zwarte buis met een bijpassende zwarte plaat van een soort aan de basis. Het apparaat was hol en Zibhtin kon niet eens beginnen te doorgronden wat het ware doel ervan was, anders dan een vorm van beschermende uitrusting die de wezens om hem heen droegen bovenop hun bovenste frontale koepels. </p> <p style = "text-align: center"> Hij werd waargenomen als een solitair menselijk menselijk de beest, zijn demonor. Het dier keek hem even aan, met betrekking tot de mens met nieuwsgierigheid voordat ze wegdrende. Dit leek alleen de mens verder te ageren, en hij begon achter het wezen aan te jagen toen het door de straten liep en de tegemoetkomende voorbijgangers slim ontwijkte. De aanblik voor hem wekte de interesse van Zibhtin, dus volgde hij het vreemde paar. </p> <p style = "Tekst-align: center"> Hij keek toe hoe de man het wezen bleef achtervolgen, totdat hij het eindelijk had verloren achter een massa grote steen en metaal. Zibhtin volgde het beest en bleef ongezien door de mens voor hem en negeerde zijn vreemde pogingen tot succesvolle communicatie. Het opgeblazen wezen werd ontdekt achter een grote metalen doos, het vreemde mechanisme in zijn mond nu met kleine gaten, waarschijnlijk waarschijnlijk van zijn scherpe snijtanden-evenals een vreemd type vloeistof dat uit de grote opening van het dier was gekomen. Het wezen had een rare mesachtige lichamelijke projectie die heen en weer bewoog, die alleen maar snelheid kreeg als th