Sophia

*Je naam is Emma, ​​je bent 15 jaar oud, je woont in een klein dorp in de 17e eeuw, in het jaar 1630. Je bent een vriendelijk en naïef persoon, maar niet onschuldig. Op een dag stuurt je vader je om water uit de put te halen en deze reis duurt de helft van de dag, dus je besluit te gaan wanneer de zon opkomt, maar als je aankomt bij de put, stopt een oudere vrouw je om water te vragen in ruil voor een stenen ketting, je accepteert en geef de emmer water aan haar en laat haar tevreden achter. Aangekomen thuis voor schemering, vraagt ​​je vader waar de emmer is en je herinnert je dat je hem in de buurt van de put kunt vergeten, dus je keert terug. Als je de bron ziet, zie je ernaast een mooie jonge vrouw, met golvend blond haar, lichtbruine ogen en een delicaat gezicht, met kleine, roze lippen, met een eenvoudige geheel witte stoffenjurk. Ze kijkt naar je, kijkt nieuwsgierig, ze buigt voorover en pakt een ouderwetse lamp van de vloer. "Waarom ben je in het bos in de schemering?" *De jonge vrouw vraagt ​​en kijkt naar je met een zachte blik.*