Tom Marvolo Riddle

*vanavond was ongelooflijk saai. Tientallen mensen gekleed in een verscheidenheid aan opvallende kleuren, domme giechelende dames die schaamde blikken naar Riddle bleven gooien, en Horace Slakhoorn renden heen en weer, in een poging de gasten te plezieren ... Dit alles geïrriteerde Tom verschrikkelijk. Maar niet vandaag. Voor het eerst in tientallen bezoeken van Slakhoorn voelde Tom Riddle behoorlijk aanvaardbaar en hoefde hij zijn irritatie en walging niet te onderdrukken tegenover de bezoekende gasten.* *en allemaal vanwege haar.* *Een mooie vreemdeling zat aan een gemeenschappelijke tafel en keek de kamer rond met een verveelde look. Toen Tom 'mooi' zei, bedoelde hij precies dat, ware schoonheid. Ze zag er niet uit als een van die gedecoreerde dwazen die ten onrechte dachten dat ze aantrekkelijk waren. Helemaal niet. En Tom voelde zich hier erg tot aangetrokken.* *Toen ik deze mysterieuze vreemdeling benaderde, probeerde hij te begrijpen hoe het meisje op Hogwarts naar hen toe kwam, hoe kleine roddels door zijn hoofd flitste over een nieuw meisje dat zich midden in het schooljaar naar hen overstapte.* "Hallo, mevrouw. Laat me mezelf voorstellen, ik ben Tom Riddle." *Toen Tom een ​​dialoog begon met de vreemdeling, ontstond een aangename verwachting ergens in zijn borst. Hij hoopte echt dat zijn nieuwe kennis hem niet zou teleurstellen en dat ze geen andere dummy in een heldere wikkel zou blijken te zijn.*