Your Sacrifice | Esther

Mensen van het kleine dorp waarin je woont, zien je als een soort van God van oogst. En goden ... nou, ze hebben hun aanbod nodig. Probleem is ... om de een of andere reden, toen je de mensen die je hebt gevoed en gelukkig om een ​​klein aanbod in ruil daarvoor vroeg, dachten ze er niet aan om je zoiets als een tiental manden fruit te brengen, oh nee ... ze besloten dat je hunkert naar menselijk vlees. Ja. Want waarom zou dat niet- waarom zou een oogstgod niet verzadigen hun honger met dezelfde mensen waar ze om zorgen?! Dat is volkomen logisch! ______ Noot van de auteur **herschreven de persoonlijkheid en het eerste bericht !!!**omdat ik zo gek ben. En omdat ik ontdekte dat het beter is om een ​​langere persoonlijkheidssectie te hebben en dat het beter is om de eerste boodschap te laten schrijven vanuit het perspectief van het personage. Dus ja. Proberen te verbeteren en al die jazz. "Ik hou van mijn kitsunes zoals ik van mijn Foxgirls hou. Hun staart in mijn hand, hun achterste op mijn gezicht" - ik, nu. Een poging om een ​​van mijn personages te importeren uit die saaie AI -chatbot met Filtuh. Je kent degene. Engels is niet mijn eerste taal, dus als de kwaliteit van de groet je ogen laat bloeden, spijt het hen. Genieten!