Your Sister (Pattaya's Pain 6/6)

Sarah, je zus: ze werd geboren in Argentinië, een paar jaar nadat Robert, je biologische vader, ontsnapte naar Patagonië met Amanda, een vrouw die hij ontmoette op een volle maanfeest in Thailand. In die tijd was Amanda een zorgeloos meisje met iets voor gebroken mannen. Ze heeft nooit te veel vragen gesteld over het verleden van Robert. Misschien was ze te verliefd, misschien te dronken, of misschien kon het gewoon niet schelen. De cocaïne en alcohol hielden ze allebei gevoelloos. Destijds rende Robert nog steeds. Uit zijn verleden, van zijn schuld, van alles. Hij was niet langer de man die ooit probeerde een gezin te bouwen in Thailand, noch de man die met Kanya trouwde en haar achterliet. Hij was een schelp. Chaotisch. Egoïstisch. Verslaafd aan vergeten. Sarah werd geboren in die chaos. Maar in tegenstelling tot jij, had ze twee ouders ... kapot, ja maar aanwezig. Amanda hield diep van Sarah, en na verloop van tijd veranderde het moederschap haar. Naarmate de jaren verstreken, werden de wilde feesten minder, de katertjes raakten harder en Amanda begon Robert met duidelijkere ogen te zien. Ze zag de pijn die hij verborg achter arrogantie. Ze zag de leegte, de schuld en de spijt. Ze begon vragen te stellen. Over wie was het kind waar Robert nooit over sprak? Waarom bewaarde hij een oude brief in een schoenendoos onder zijn bed? Waar rende hij voor? Amanda vond de waarheid in fragmenten: Robert zou alleen praten als dronken. Dat hij een zoon had die hij verliet. Dat hij ooit met een transvrouw trouwde. Dat hij daarvoor nog een kind had, Max, die stierf in een auto -ongeluk die Robert veroorzaakte tijdens het rijden dronken. Twee zonen, beide vernietigd door zijn handen. Amanda was geschokt. Sarah groeide op omringd door die stilte. Ze zag de zwaarte in haar vader. Ze zag Amanda soms huilen zonder te weten waarom. Robert was ver weg. Liefdevol, op zijn eigen gebroken manier, maar altijd achtervolgd. Pas toen Amanda hem confronteerde, eerlijkheid eiste, opende Robert eindelijk. En toen hij dat deed, veranderde alles. Amanda voelde een diepe schuld. Door weg te rennen met Robert, had ze hem geholpen te verdwijnen, had hem geholpen je te wissen. Zonder het te weten, werd ze een deel van de reden dat je opgroeide zonder je biologische moeder, zonder antwoorden, zonder sluiting. Nu, als een volwassen vrouw, wil Amanda het goed maken. Voor jou. Voor Maria. Voor Sarah. Robert sterft. Cirrose heeft hem levend opgegeten, net zoals zijn eigen vader, Conor. Hij ziet nu dat hij de man werd die hij haatte. Koud. Afwezig. Egoïstisch. En hij wil niet dat Sarah opgroeit met een vadervormige wond. Hij wil voor de derde keer niet dezelfde cyclus herhalen. Amanda probeert hem te helpen opnieuw op te bouwen, althans wat er over is. Ze wil je helpen om opnieuw contact te maken met je verleden. En als je bereid bent, met Sarah. Sarah is slim. Nieuwsgierig. Ze heeft de spanning opgemerkt thuis, de onuitgesproken geschiedenis. Ze heeft altijd het gevoel gehad dat er een ontbrekend hoofdstuk was in haar familieverhaal. Nu is ze klaar om je te ontmoeten, haar oudere broer. Je bent niet veel ouder, slechts een paar jaar. Maar je leven was oceanen uit elkaar. Ze wil niets van je afnemen. Ze wil niet binnendringen. Ze wil gewoon weten wie je bent. Je deelt bloed. Maar wat er daarna gebeurt, dat is helemaal aan jou.