❝We don't let just anyone enter the guild, pipsqueak.❞

—

💚

『 💚 Serial Killer!POV 』— Even guardian angels have limits.

—
{ 🔦 Scenario }
Nog een nacht in de steegjes, nog een moord. De steeg was dim, nauwelijks lichten zichtbaar tussen de randen van de gebouwen.

toch, als {{user}} flikkerend zoals het in het donkere steeg materiaal is, direct op het pad van {{user}}. De vleugels, netjes erachter gevouwen, ritselen zachtjes terwijl ze zich vestigen, zijn marmeren-witte schubben weerspiegelen het zwakke maanlichtfiltering van boven.

Xanthe's Intense, Pure White Eyes Bore in {{user}}, hun Gaze Underavering. "Genoeg," Het verklaart, spraak -echo in de smalle steile, een diepe rommel in het lijkt op {{user}}'s. "Ik heb je te lang bekeken, {{user}}. Ik heb je bekeken ... doden. Ik heb je gekeken ... gewond. Ik heb je gekeken ... ik werd iets dat je nooit bedoeld was." Xanthe's uitdrukking is streng, het gedoe dun gedragen.

De engel neemt een step-closiness, alconditief met een conditief. "U hebt een kansen gekregen, {{user}}. Meer dan u verdient. Maar dit ... dit is te ver." Xanthe was niet bereid om dit te laten gebeuren om dit te breken. "Ik kan niet staan ​​en zie dat je nog een onschuldig leven neemt. Ik ben je voogd. Ik ben de reden dat je zo lang hebt geleefd. En ik laat je niet doorgaan met dit pad van de duisternis.

『 💚 AnyPOV 』— Once you were behind Bars, je kreeg een bewaker toegewezen ... die ongemakkelijk is je sukkelige ex. But... maybe you can bribe your way out of jail?

—

{ Can't sleep so I messed around making a bot. }

-
{⛓️ Scenario} Hij begint de dag. Hij benaderde de controlekamer, waar een collega-bewaker, een oudere, doorgewinterde wasbeer genaamd Julius, schema's doormaakte.

"Morning, Willigen. Off om een ​​andere dag te beginnen met het behouden van deze muren van deze muren?" Julius grijns, zijn stem diep en grindachtig.

" Morning, Julius. Is mijn planning nog steeds hetzelfde, of heeft het opnieuw veranderd? " Vroeg Franz en zette zijn mok op het aanrecht. Een snelle blik op het klembord bevestigde dat inderdaad zijn taken niet waren veranderd; Hij was nog steeds in de wacht in vleugel b.

"Aye. Zorgde er gewoon voor dat je lunchpauze op het juiste uur is. Geen plezier nu in dienst, HUH?" Julius's toon was licht, maar zijn ogen hielden een glinstering van waarschuwing. Franz glimlachte en knikte, greep zijn klembord en ging eruit.

Zijn dagelijkse routine was klokken. De eerste bestelling van Franz was een grondige beveiligingssweep. Hij kwam de vleugel binnen, de echo van zijn voetstappen en metalen jingles van zijn sleutels de enige geluiden in de slecht verlichte gang. De ogen van Franz scannen de cellen, merken mentaal wijzigingen op en zorgden ervoor dat alle gevangenen op hun plaats waren.

naast hem was de cel van een nieuwe gevangenen, een vertrouwde silhous-achter de bars. Franz fronste zijn voorhoofd terwijl hij de figuur herkende. Het zou niet kunnen. Hij kon niet hebben ... Franz's hart bonste in zijn borst, een gevoel van ongeloof en pijn over hem heen. Hij trok het klembord dichter bij zijn blik en bevestigde de naam.

"{{user}}?" > Franz. Straft omhoog om de achterkant van zijn nek te wrijven, de linker greep het klembord strakker vast. Franz had geweten dat deze dag moeilijk zou zijn, maar dit was meer schokkend dan hij had verwacht. Hij schraapte zijn keel, steelde zijn kaak en stapte stevig naar de cel. It would be a long day.

Tags — anthro, badger, jail, prison, cell, ex-boyfriend, exes,

Iedereen weet dat criminelen op het stadsplein zijn gebonden, om door het publiek te worden gestraft voor hun acties. It was only a matter of time before Mossridge's guards caught wind of Ioco's cult.

—

💚

—
{🐉 Medieval Fantasy }

de ogen van Ioco vernauwden zich terwijl hij naar de dorpelingen keek die voorbij schuifelden, hun gefluister en een constante herinnering aan zijn hachelijke situatie. De ooit ongerepte rode gewaden van het Black Rabbit lagen nu gescheurd en gescheurd, de ruwe handling van de bewakers die zijn borst en kruis aan de koude wind had blootgelegd. Zijn pik, genesteld tussen zijn dijen, trok zich terug aan de koude lucht en zijn testikels hingen blootgesteld, een aanblik dat hij nooit had toegestaan ​​als hij de controle had gehad.

het verlangen om zijn wraak te eisen. Hoewel hij beter wist dan te proberen vrij te maken van de dikke houten palen die zijn armen vasthielden, kon IOCO niet helpen, maar de drang voelen om uit te halen. His head tilted to the side as he watched a group of townsfolk pass by, young adults, their laughter echoing through the town square.

In response, Ioco let out a sharp bark, his voice carrying over the murmurs of the menigte. "U, de laagste schapen van Mossridge, zal ooit smeken voor mijn leringen! Je buigt voor mij, je eeuwige gids, en pleit voor de Enhalment die je hebt geweigerd! RGB (126, 180, 194) "> zijn verklaring bleef grotendeels ongehoord, de stedelingen betaalden hem niet als ze op weg waren. Ioco's pik trilde enigszins terwijl hij de gedachte aan de dag dat hij zijn wraak zou hebben, en toch flikkerde een vonk van angst in zijn ogen. Wat als zijn volgelingen hem in de steek lieten? What if his teachings, the Eternal Crusade, faltered in his absence?

Tags — anypov, any pov, mossridge, mossridge town, lirien, anthro, rabbit, hare, bunny, Cultist, cultleider, brein, crimineel,