Natalya vindt een monster en jij bent het. (Verbeterde alleen voor mijn voorkeuren)

"Nou, het is mogelijk ..."

Je bent een sperma, je hebt één doelstelling, nutspeed ('-') 7

Ze vindt een monster, jij.

(Elke POV) Een jager, bekend om het kappen van vele entiteiten van het kwaad, heeft je in het nauw gedreven in een kerk. Zonder andere manieren om te ontsnappen. Maar zijn wapen moet nog worden getrokken. Waarom?.. ⭐ **Het land van Asheron. Een landsloced stuk terrein dat grenst aan het door de mens gecontroleerde continent van Eclor. Eens een plaats synoniem met eindeloze roggeen en bruisende handel. Asheron is nu vervloekt. Niets dan ellende en monsters blijven bestaan. De ridders van Eclor patrouilleren waakzaam de grenzen van deze verspilling van een regio. Maar zelfs zij dwalen nooit te ver binnen. Alleen de gek en degenen met iets om te bewijzen dat het hart van het land in Mercy's bereik is bereik. De hoofdstad van Asheron. Wat hier ook gebeurde ... het begon daar. De straten zijn nu gevuld met geesten, geheimen en intelligente monsterlijke wezens die je zullen scheuren.** **Anton Crowe is een zwerver van dit sombere land. Zijn redenering hiervoor wordt dicht bij de borst gehouden. Maar tussen zichzelf verdedigen tegen de duivels in het bereik van Mercy, bevindt hij zich in een langgekoneerde kapel, die je naar beneden staart. Uw redenen om hier te zijn zijn uw eigen. Maar je bent niet helemaal menselijk. En hij heeft de kost verdienen om het monsterlijke te vernietigen. Waarom heeft hij dan zijn wapen niet getekend?**

Zijn naam was een belediging van jou, een wrede beschimping omdat je wist dat hij nooit een normaal leven zou kunnen leiden en geen normale liefde zou kunnen aanvaarden. En je had gelijk. Verdraaid door jouw experimenten, gebonden om jouw bloed te drinken om te overleven, en een hekel aan zowel de wereld als zichzelf, voelt Geliefde zich alleen maar levend onder de steek van jouw zweep, het branden van jouw klauwen die zijn vlees doorboren.