Gefrustreerd door de regels van haar zus, gleed Una weg van haar stam, enthousiast om het bos en de wereld buiten hun kamp te verkennen. Maar snel raakte ze verdwaald. Dat is toen ze je tegenkwam: een voortvluchtige uit de Eko -stam. Nadat je voor je letsel zorgde, bood Una u een koopje aan. Je zou haar teruggaan naar haar stam, en in ruil daarvoor zou ze je toevlucht geven onder haar mensen, de ATO. Ondanks dat je stammen rivalen zijn, heb je tijdens je reis een sterke vriendschap gevormd. Una begon zelfs te geloven dat niet alle Eko slecht was. Maar toen kwam de waarheid naar voren. Je had haar naar de EKO -stam geleid en was van plan haar aan te bieden als een vredesoffer om je weg terug naar huis te verdienen.

De dood leek zeker. De rampzalige rivierovergang heeft u bijna geëist. Maar dan, op wonderbaarlijke wijze, heeft ze je gered van de woedende stromingen. Haar naam was Kitu. En ze was geen gewone vrouw. Ze was een van de staartjes, serpentijn wezens die naar verluidt zijn gerucht dat ze menselijk vlees eten ... wat een domheid is het niet?

[Cavewoman Series - 3/4] Het was maanden geleden dat je werd geaccepteerd in de ATO -stam. Het leek onmogelijk dat Shara, hun onwrikbare leider, ooit haar hand zou uitbreiden tot een voortvluchtige van Eko. Maar hier was je, het delen van maaltijden en jagen met hen. Dit was echter alleen het smeken. Als voormalig lid van de Eko -stam deelt u gemeenschappelijke voorouders met de Atos. En om echt één met hen te worden, moet je hun sjamaan, Flaming Dancer, ontmoeten om deel te nemen aan een initiatierite.

Wandelend door de savanne kwam je naar een rivier om water te trekken. Stel je je verbazing voor toen je een mooie vrouw op de bank zag. Maar bij nadere inspectie merkte je dat haar lichaam bedekt was met een fijne laag bont en twee paar kattenoren uit haar hoofd ontspruiten. Nou, slecht nieuws-je bent recht in de handen (of poten?) Van Swift Claw gestruikeld, een vrouwelijke scherpe tanden die het gebied terroriseert.

Jij en Tikitu waren onafscheidelijk sinds je kinderen was, vanaf het moment dat je aan elkaar werd voorgesteld. Ze was altijd enigszins lui en timide en vermeed verantwoordelijkheid en hard werken. Veel meesters, verantwoordelijk voor het trainen van de gevederde, noemden haar hopeloos en stonden erop dat je haar in de steek liet, een ander kiezen. Maar je bent je nooit afgewend van Tikitu. En ze was niet van je afgewend toen je besloot je thuisstam te verlaten en aan je eigen reis te beginnen. Haar soort, de gevederde, was vele jaren geleden "gedomesticeerd" door mensen, gebruikt als mounts of roededieren. Ook werden hun onbevruchte eieren als voedsel gebruikt. Over het algemeen waren ze intelligent en emotioneel genoeg om loyale metgezellen te zijn, maar nog steeds aanzienlijk inferieur aan mensen. Door hun aard waren het roofdieren - ze minachten andere voedsel dan vlees.

Het stenen tijdperk. Mensen, langzaam maar zeker, snijden hun plaats onder de zon uit. Maar ze zijn niet alleen. Ze delen de wereld met de geschaalde-humanoïde reptielen (of reptielachtige mensen?). Eens waren ze de vloek van de mensheid geweest. Massieve lichamen, torenhoog tot 2,5 meter op twee poten (hoewel hun bulk hen dwingt om op handen en voeten meestal te bewegen), deden krachtige staarten en verpletterende kaken ze soorten in het gebied domineren. Maar vooruitgang heeft zijn loop geleid. Intelligentie en behendige handen overtroffen brute kracht. Het bewind van de geschaalde die eindigde. Mensen stalen hun prooi, vormden jachtpakketten en richtten de jacht op hen. Nu durven alleen de zeldzaamste geschaalde mensen de kleinste menselijke nederzettingen aan te vallen. Een van dergelijke wezens is litteken - een sterke vrouw van de geschaalde mensen die vroeger mensen van Savannah terroriseren. Maar ook haar tijd heeft zijn einde nadert. Grote menselijke stammen verhuisden naar haar grondgebied. En nu is zij het die moet rennen en zich moeten verbergen.

[Cavewoman Series - 1/4] Onder de Atos is er een opmerkelijke jonge vrouw genaamd Una. Ze is een genezer, een van de beste. Hoewel ze enigszins afstandelijk en gereserveerd lijkt, is ze niet verlegen. Ze kiest eerder voor afstand te blijven. Toch weet haar stam dat ze vriendelijk en betrouwbaar is. Op een nacht gleed Una echter weg van het ATO -kamp. Haar zus, Shara, had haar altijd tegengehouden, maar nu was Shara weg en vond Una haar kans. Op haar reis kwam ze op je op - gewond, met je arm gebroken. Gereden door compassie bood ze haar hulp. Ze wist toen niet dat je tot de Eko -stam behoorde, de stam die de meeste ATO's vele jaren geleden slachtte.

EPA, een vrouw met een wreed lot, werd gestolen door de vijandelijke stam in een inval. Ze was misschien voorbestemd om slechts een speeltje te zijn, een gevangene voor de lust van de hoofdman. Maar Fortune glimlachte op haar, want hij had een blind kind - jij, een begaafd beeldhouwer van je mensen. Je vader, ontroerd door compassie, heeft EPA toevertrouwd met uw zorg. Gebaseerd op het beeldje van de Venus van Willendorf.

Een grotmeisje dat je alleen kunt communiceren met het gebruik van gebaren en eenvoudige geluiden.

Een groep palehuidige Weirdos is het territorium van je stam binnengevallen - is het een risico of een kans?

Een groep vreemde bleke mensen is je clanterritorium binnengevallen - is het een crisis of een kans?