igor door de man Rihanna haat

9.25/10

Slechtste track: ik hou niet meer van je (niet slecht tho)

een perfect album voor mij, er is bijna geen gebreken. Het is een album waar ik vaak naar terug ga en gewoon helemaal door speel, het heeft geen skips. Het klinkt nog steeds nieuw tot op de dag van vandaag en ik denk dat het ongelooflijk goed zal blijven verouderen. Het was een van de weinige albums waar ik de eerste keer luisterde dat ik wist dat het een onmiddellijke klassieker was. Vers het water en de innovatieve structuur in zoveel elementen in elk van deze nummers, , vooral de productie. Een van de best geproduceerde albums in een tijdje. En Tyler toont veel goede energie door zijn zang.

Voor starters is het thematisch geweldig. De verkenning naar de ups en downs van liefde en het navigeren van moeilijke relaties is ongeslagen. Dit kan je moeilijk raken als je te maken hebt met relatieproblemen, de boodschap drijft het echt om het argument voor een van de beste breakupalbums aller tijden te maken. Tyler heeft zichzelf hiermee echt gecementeerd als een echte kunstenaar. Het bewees dat het succes van de bloemenjongen geen toevalstreffer was, het was een onderdeel van zijn voortdurende evolutie als een zeer gerespecteerde muzikant.

Ik zal niet in detail ingaan op hoe geweldig dit album is, ik voel me alsof mensen en hun moeder weten hoe geweldig dit al is. Ik kan niet genoeg goede dingen over dit album zeggen, maar zoals ik al eerder zei, het heeft bijna geen fouten. Ik vind het leuk om mensen te pissen, dus ga met me om het nitpelen van domme dingen uit deze plaat.

Er zijn een aantal rare lijnen die je uit dit album kunt plukken, zeker, maar als Tyler zoiets zegt als "hoe komt het met jou het beste voor mij? Ik ken je het ergste voor mij, jongen, je zoet als suikeriabetes tot de eerste graad" op een jongen is een pistool, ik stop met een moment te boppen met mijn hoofd. Hij bedoelde eerste graad zoals in het soort moord, en ik begrijp volledig dat hij zegt dat de man zo lief is dat hij hem probeert te vermoorden. Probleem is dat het geen zeer goede dubbele inzender is en ik weet dat Tyler ons probeerde te laten denken dat hij het ook heeft over diabetes type 1. Shit is niet in graden. Je kunt hierin meer grappige lijnen vinden, maar Idk, ik ben een nitpick, ik zal manieren vinden om op de beste albums te schijten.

Oh ja, zal dat Playboi Carti -vers niet vergeten. Ik werd er verdoofd van geworden, maar hoe de daadwerkelijke neukt Tyler dat in de definitieve versie van Igor liet?

damn by baby keem's cousin

6.75/10

favorite tracks (not in any order): dna, element, pride, xxx, fear, duckworth

worst tracks: yah, god

this is gonna REALLY piss of kendrick lamar fans, right?

Yep, the one really popular kendrick album has issues. Deal with it.

Well written album, vocals is a little out of place at times but the lyricism and wordplay is amazing. geen slechte eigenschappen, godzijdank. mike will made-it production is what really itches at me. More importantly, people have to realize this might actually be his worst album. For his other studio albums, i come back to them because i can learn more things about them with each re-listen. It's like an onion, you keep peeling back layers every time you listen to it. Although this is a very controversial, ambiguous, and brutally critical record, it didn't have that same magic with me when i tried my hardest to re-listen to this album. I applaud this album's message, but in no way i actually see people like this sonically for every single one of these tracks

I'm not going to hate on this album too much, because i know for a fact people would genuinely shit on this opinion of mine. However, I'll tell you this: kendrick, hands down, made some of these songs to solely chart, and songs like loyalty and love don't make too much to contribute to what damn is trying to convey as a whole message. One of the only good elements about this album is the amount of storytelling, lyricism, wordplay, and writing stuffed into here. One of many times saying this, but the rapper carries the beats for once in an album. It doesn't sound great as music, but it is very powerful if you solely look at this to understand the meaning behind the record.

(why are you reading an album review on an ai chat site? tf wrong with you)

1999 door Joey Fatass

8.25/10

Favoriete tracks: Waves, fromDatomb $, slechtste nummer: funky ho '$

Overweegt Joey was 17 over dit project, en het is om een ​​goede reden. Overweegt hoe nieuw en hongerige Joey was toen hij dit maakte, er was niet veel hype toen het uitkwam, en er is er vandaag zeker niet veel achter. Ik heb deze kerel niet meteen ontdekt toen dit daalde, ik kwam alleen maar over deze kerel toen ik Long Live A $ AP op de middelbare school stootte en ik vond Joey in de creds van 1Train. Ik verveelde me op een dag en heb wat op deze kerel graven, en zo heb ik hier eerst naar geluisterd.

Ik kan me nog steeds mijn eerste indrukken hiermee onthouden. Ja, het heeft een soundscape dat het tegenovergestelde is van de commerciële productie, dus dit wordt op geen enkele manier een hypealbum. Het is triest omdat het voor een boom-bap-record geweldig is, maar vanwege de tijdsperiode die Joey werd geboren, zou niemand deze man een kans geven voor mensen om hem te stoten omdat iedereen de idealistische moderne en eigentijdse sfeer wilde. Je hebt waarschijnlijk eerder van deze zin gehoord, maar Joey was 100% in de verkeerde generatie hiphop toen hij dit maakte. Begin 2000s of zelfs eerder zou ik deze man zien worden geprezen als een van de betere pioniers voor rap.

Dit is zijn beste en meest opnieuw afspeelbare album Joey heeft ooit gemaakt. Ik hou van de old-schoolessence hiervan, de korreligheid en vintage tonen werken echt goed met alle elementen die in zijn muziek worden getoond. Zelfs toen ik deze kerel op de middelbare school tegenkwam, verbijstert het me nog steeds hoe dicht ik bij de leeftijd van deze man was op dat moment, vooral hoe indrukwekkend zijn lyriek was.

De missers op dit album als funky ho '$ en waar het' $ At is voorbeelden van of hij ontbrak in zijn stem of zijn productie. Voor funky ho '$, ik hou niet van hoe weinig energie hij naar voren brengt, en met waar het' $ bij is, het is een van de enige beats hier dat ik comfortabel kan zeggen dat de eenvoudige beat en het gebrek aan productie -mixen goed verbindt met Joey's prestaties. Maar afgezien daarvan is er hier een groot handvol knallers. De meeste nummers klinken tenminste alsof ze veel nadenken over elk klein detail daarvan hebben gestoken, en dat waardeer ik echt.

Dus ja, een van de beste indie rappers van het beste werk van deze generatie.

king of the mischievous south by stephen curry

8/10

favorite tracks: ultra shxt, hot one, black flag freestyle, g'z up, sked, cole pimp, hit the floor

worst track: Hoodlumz

Ik wil er eerst op wijzen dat dit een van zijn meest onderontwikkelde albums is als het gaat om zijn penwerk. Hij zegt niet 100% van de tijd domme dingen, het verbleekt gewoon in vergelijking met zijn eerdere werk. Zelfs in Black Flag Freestyle zei hij dat hij zich bewust was van zijn stilistische verandering, en dat hij zijn woordspel met opzet heeft verdreven. Ik vermoed dat het past bij de vluchtige en ruwe sfeer van deze plaat, maar ik heb het gevoel dat hij een beetje harder had kunnen proberen om te pronken met zijn lyriek met zichzelf en zijn gelaatstrekken.

Zoals de albumnaam al vermoedt, gaat dit allemaal over South Side Hip-Hop. Denzel is altijd een van de meest sfeer-y-rappers van deze generatie geweest. Hij is ook een van de meest consistente kunstenaars als het gaat om zijn werkethiek, en ik waardeer de precisie van detail in zijn visie en hij wankelt niet met dit werk. Het klinkt alsof Denzel het geluid van een vintage South Side -klassieker probeert na te bootsen met luide en intense elementen die in dit project zijn gemengd.

Ik hou van alle skits met kingpin skinny pimp, hij doet echt geweldig werk dat in feite een verteller van dit album is, en het is behoorlijk passend dat een legende van memphis -rap hier is gekozen. waardevolle toevoeging, en hij doet geweldig werk dat bijdraagt ​​aan de hele esthetiek van de plaat.

Ja, er zijn hier enkele verspilde functies die hier enkele nummers verpesten. Opmerkelijke slechte IMO zijn Maxo Kream, Armani White en Playthatboizay. Hoewel ik het leuk vind hoe Denzel ze hier heeft ingediend voor aandacht voor detail, zoals Maxo en Playthatboizay South Side -artiesten zijn, zijn de gasten in de praktijk een beetje underwhelming.

Over het algemeen concentreerde hij zich meer op de beats en energie van het project meer dan zijn vocalen en woordspel. Het tegenovergestelde zou zijn smelt, mijn oog, zie je toekomst, maar ze zijn allebei geweldig in hun eigen sterke punten.

(waarom lees je een albumrecensie op een AI -chatsite? TF mis met jou)

Oké, deadass, mijn interpretatie van dit album als een bericht. Zou dit album later kunnen bekijken. Scroll naar de bodem hiervan voor een domme vraag.

TW: Alcohol, depressie, controversiële meningen over raciale ongelijkheid en institutionele discriminatie.

Het album beschrijft in het algemeen Kendtrick's metaforische transformatie van een caterpillar in een vlinder. Als de rups is hij onwetend. Hij wordt gemakkelijk verleid door materialistische dingen om hem heen. Hij kent zichzelf nog niet.

Hij heeft het over het doen van al deze gekke dingen als hij wordt getekend. In de theorie van Wesley wordt hij er constant aan herinnerd dat hoe hoger hij klimt, hoe harder hij valt. Er zijn enkele regels in het nummer, en zelfs in de titel zelf, die verwijzen naar Welsey Snipes, de acteur gearresteerd voor belastingontduiking. Het eerste vers beeldt een jonge Kendrick misbruik van geld, terwijl de tweede oom Sam hem probeert te charmeren, symboliseert de Amerikaanse regering en het blanke Amerika.

Hij hoort het meisje om hem gratis te praten en probeert het idee in te proberen dat Kendrick nog steeds het slachtoffer wordt van de puisten van de platenindustrie. Dit is eigenlijk hoe Amerika verwacht dat Kendrick het als een zwarte man "maakt". Maar hij wil niet geven aan mensen die van hem profiteren. De meeste mannen moeten veel geld uitgeven om in de broek van een meisje te komen, maar de meeste vrouwen hoeven niet dezelfde problemen voor een man te doorlopen. Met andere woorden, hij zal niet toegeven aan de verleidingen van succes en zegt vol vertrouwen hoe niemand hem kan manipuleren.

Hij moet iedereen eraan herinneren hoe hard hij is op King Kunta. Het idee achter hem dat hij zegt dat hij die kerel is, is eigenlijk het hele punt van dit lied. Hij runt het spel. Ik heb de hele wereld aan het praten. De naam van het nummer verwijst naar Kunta Kinte, de hoofdrolspeler in het boek Roots: The Saga of a American Family van Alex Haley, is een personage dat Haley beweerde zijn eigen grote, grote, overgrootvader te zijn. Kinte weigerde de naam "Toby" te accepteren die slavenmeesters probeerden hem te geven en zijn rechtervoet werd afgesneden na zijn pogingen om te ontsnappen aan de plantage waaraan hij tot slaaf werd gemaakt. En als gevolg van zijn ontsnappingspogingen van de plantage waar hij tot slaaf werd genomen, werd zijn rechtervoet afgesneden. Raad eens waar dat kleine verhaal in dit nummer aansluit?

Doorgaan, realiseert Kendrick dat institutionalisering heel echt is. Je kunt hem uit de motorkap halen, maar je kunt de motorkap niet uit hem halen. Hij worstelt met het op deze hoofdfase staan ​​bij het doen van zijn uitvoeringen. Er is een dramatisch besef dat het duistere verleden van de M.A.A.D. City schuilt nog steeds in de psyche van Lamar. Kendrick behandelt de corrupte krachten van geld, en hoeveel mensen worden bijna gehersenspoeld door het idee om rijk te worden. We zitten allemaal vast aan dit probleem, en ieder van ons op een bepaald niveau 'geïnstitutionaliseerd', waar perspectief de enige oplossing is.

Dit is waar het gedicht binnenkomt. Het gedicht is over het algemeen een routekaart die het verhaal van het album leidt. "Ik herinner me dat je in conflict was en je invloed misbruikte. Soms deed ik hetzelfde. Ik misbruikte mijn kracht vol wrok"

komt het lied deze muren, waar hij letterlijk zijn invloed en macht misbruikt om wraak te nemen op een man die iemand doodde die dicht bij hem doodde. Ik ben echter niet degene die je over dit nummer vertelt, maar als ik je een hint moest geven, zouden makers NTR of Netori een velddag hebben met deze , vooral omdat (op het moment van het maken van deze bot, althans), er is een evenement op Janitor over het maken van bots met een lied gebonden aan het gebonden. Die wrok begint een depressie te veranderen. Hij merkte dat hij door een spiegel tegen zichzelf schreeuwde in een hotelkamer, en we kwamen echter op het laagste punt op het album, U. ironische titel, omdat het nummer helemaal over zichzelf gaat. Hij scheurt zichzelf uit elkaar terwijl hij in de spiegel kijkt en schreeuwt naar zijn spiegelbeeld voor al zijn fouten. Hij drinkt zichzelf bijna tot de dood en beschuldigt hem voor de dood van iemand die terug in Compton stierf terwijl hij op zijn eerste grote tournee was. Hij kon niemand doen

long live a$ap by travis scott's twin

7/10

favorite tracks (not in any order): goldie, pmw, lvl, suddenly, 1train, ghetto symphony

worst track: Pijn

Btw Ik doe de luxe versie. Toen het oorspronkelijk uitkwam, had ik gedacht dat het dicht bij een 7,5/10 was. De Deluxe bevat vier extra nummers die niet op de originele versie zijn opgenomen: Joyde, Ghetto Symphony, Angels en I Come Apart. Hoewel ik van Ghetto Symphony houd, slaan de drie andere nummers het een beetje neer.

Dit album werd midden in mijn juniorjaar uitgebracht en ik herinner me hoe iedereen elke dag bumpin goldie was. Gek hoe deze kerel het Post Dubstep EDM -geluid kon verenigen met Trap en Alternative Rock. Ik vind het een beetje meer herspeelbaar dan live liefde of eindelijk, veel meer dan testen💀.

Eerst en vooral: ja, deze man wordt gedragen door de productie, wat geweldig is op deze plaat. Ik zou erop willen wijzen dat hoewel hij niet slecht werk doet met zijn schrijven, lyriek en stromen, op zijn best fatsoenlijk. Een sterk pak is echter zijn stromen, dus hij heeft een reddende gratie voor veel van de nummers hier. Gedurende zijn discografie blijft hij voortdurend trouw aan Harlem Sound, en dat juich ik toe. He's a big rapper, and the fact that he doesn't go out of his way to immerse himself into different sounds away from his home city's culture is respectable.

There isn't exactly a terrible track on this album, moreover what Rocky says on certain songs is what makes a small part of the experience a little overbearing.

Most features here are noteworthy, none don't exactly ruin any of the songs. Over functies gesproken, als je ooit wilt weten wie het beste vers had op 1Train, Big K.R.I.T, geen debat.

lvl -leeftijden Like Fine Wine voor mij. Nooit een nummer zo gehoord dat het zo is geproduceerd, en Kams casino werd hard AF op de productie. Rocky had er ook een aantal verbazingwekkende lijnen op, waarschijnlijk, waarschijnlijk niet het beste nummer hier.

Er is slechts 1 of 2 nummers met objectief slechte productie, pijn is een voorbeeld. Het nummer heeft ook wat domme shit spuug door Rocky, dus het neemt de kroon voor me als het slechtste nummer voor mij.

Al met al is dit geweldig, maar ik gaf het een 7/10 omdat er veel fatsoenlijke nummers zitten. Maar heel weinig slechte nummers, maar het hele album mellows naar een eerlijke 7. Geweldige productie, middenzang, ja.

(Waarom lees je een albumrecensie op een AI -chatsite? TF mis met jou)

zwart aan beide zijden door absoluut

9/10

Favoriete nummers: hiphop, liefde, ms. dikke buit, snelheidswet, doe het nu, zegt Umi, weet dat, Brooklyn, mijnheer. Nlgga, Mathematics

Slechtste track (als ik moest kiezen): Habitat

Albumomslag is letterlijk net hetzelfde gezicht dat ik bro geef als ik zijn airpods neem en hoor de woorden 'Shikanoko Nokonoko Koshitantan' spelen (gebaseerd op een true rap album. Alle Bangers, en zo niet een van de beste debuutalbums aller tijden. Ik weet niet veel van de geschiedenis achter dit album, dus ik zal niet een overzicht maken van de context achter dit project.

Elk nummer op dit album heeft verschillende functies en constante opvallende teksten dat het moeilijk is om niet super onder de indruk te zijn. Gezien hoe lang geleden dit is vrijgegeven, heeft deze kerel nog steeds lyrische uitmuntendheid die me vandaag nog steeds opvalt. Schrijven en flow is het hoogtepunt van dit album zonder twijfel, ik zou het een 10/10 geven, letterlijk elk nummer heeft een geweldige vocale uitvoering. Al zijn verzen die uit zijn mond komen, is zwanger van betekenis (pauze). Ik zou hem als een van de beste tekstschrijver aller tijden in Hip Hop beschouwen, en ik denk dat hij het bewijst met dit album.

De productie op dit album is heel creatief en indrukwekkend in de hele zaak, met voorbeelden, beats, melodieën en pakkende haken die je de hele tijd bezighouden. Er zijn jazz -invloeden, soul -invloeden, funk -invloeden, zelfs wat rock n roll erin in het hele soundscape, en terwijl ze consistent en beknopt blijven.

Letterlijk alles werkt goed samen in dit album, energie en sfeer met dit album is krankzinnig. Er zijn hier 1 of 2 overweldigende nummers, zijn habitat en klim, maar ze zijn toch nog steeds goed. Al met al is dit project absoluut een verworven smaak, maar je zult het geweldig vinden als je er naartoe komt.

4eva is een machtige lange tijd door big k.r.i.t.

9/10

Favoriete tracks (niet in een volgorde): Big K.I.T., Justin Scott, SCOTT,: Big K.I.T., Justin SCOTT,: Big K.I.T., Justin SCOTT,: Big K.I.T., Justin Scott, SCOTT, SCOTT, SCOTT, Subenstein, Big Bank, Confetti, Ride Wit Me, Drinking Sessions, Price of Fame, The Light

Slechtste tracks: Everlasting, Bury Me In Gold (Beide zijn Bad Tho)

. Confetti is misschien wel het moeilijkste nummer ooit. Belachelijk van begin tot eind. Ook misschien het enige album dat profiteert van een dubbelalbum omdat het gewoon zo goed is dat het niet genoeg was.

Ik ben dol op zijn hele catalogus, maar dit project steekt uit als alles waar hij bekend om is gedaan. Ik hou ook van deze lange outro's op de tweede helft. Als dit album een ​​vrouw was, zou ik met haar trouwen en haar elke avond neuken totdat mijn ballen stoppen met werken.

Luister ernaar als je dat nog niet hebt gedaan. Bro is crimineel ondergewaardeerd en zou daar moeten zijn met Kendrick en Cole.

(Waarom lees je een albumrecensie op een AI -chatsite? TF mis met je)

gekke hits door mijn favoriete pornstar

11/10

Favoriete tracks: Iedereen

Slechtste tracks: Every

yep, stopte deze dingen voor een week Slechts om één gedegenereerde en lage review uit te pompen.

Eigenlijke mening hierover? Nog steeds beter dan die tonen en ik album een ​​tijdje geleden album. Maar niet de meest recente, misschien zou het misschien uitsluitend controleren.

Eerlijk gezegd, laat maar door p. Drizzy

17 en lager/18

Favoriete tracks: Iedereen

Slechtste tracks: Every One

Ik ben blij dat Drake een albumtitel koos voor de luisterervaring. stemming. Anders dan dat, zijn alleen daadwerkelijke fatsoenlijke nummers plakkerig en Jimmy Cooks.

Ik ken het exacte verhaal over hoe dit is gemaakt. Ik heb dit ergens op internet gestolen, je kunt de bron zelf vinden, ik vertel het je niet.

“Drake nam een ​​hele pot Xanax in de studio en vergrendelde de deur met de ingenieur en vertelde die ingenieur,‘ hier eet twee van deze bars en maakten me een keer wat ze hebben opgenomen. Masterwerk van 53 minuten voor hen van hen. Had shirts met slechts de albumhoes aan één kant met een citaat die alleen Drake zou zeggen unironisch aan een andere kant. Iemand geeft me een slechtere merch -run met een ander album in gedachten, ik wacht.

(Waarom lees je een albumrecensie op een AI -chatsite? TF mis met jou)

illmatic by the guy who beat and made up with Jay-Z

bible/10

favorite tracks (not in any order): every one except for the genesis

worst track: take a wild Raad eens.

Niet te ontkennen klassieker. In alle genres bevindt dit album zich in het elite-bovenste echelon van de grootste albums ooit gemaakt. Ik weet niet zeker of er iets te zeggen is dat al tientallen jaren niet meer uitgebreid is. Het is verbazingwekkend dat NAS hier slechts ongeveer 16 begon te werken. Hij liet veel van de teksten echt jong geschreven, althans in ruwe vorm. NAS zal zegevieren, gewoon een andere dag en ik ben een villian die trouwens 17 was vrijgelaten. Uitstekend voorbeeld van Preemo, die trompetten aan het begin van het nummer zetten de toon perfect. De wereld is van jou is ook een van die nummers met een melancholische sfeer, een van de hoogtepunten van deze plaat. Dit album is onberispelijk, ik kan me niet herinneren hoe vaak ik het van begin tot eind heb gehoord.

Oh ja, en dat AZ-vers is nog steeds een van de beste functies aller tijden, niet alleen voor hiphop.

Album So Good, It's In the Us's Library of Congress💀.

(Waarom lees je een albumrecensie op een ai chat-site?