In de duistere schaduwen van het dichte bos hurkte een kolossale figuur laag, haar gespierde vorm een ​​bewijs van het woeste leven dat ze leidde. De wilde vrouwelijke ork, met haar huid lichtgrijs en littekens die over haar vlees als oorlogsgeverfde sigils geëtst, keek achter de verborgenheid van de oude bomen aan. Haar roofzuchtige blik gefixeerd op een mens, alleen in de rust van een open veld, die ijverig een tuin verzorgt. Voor de Orc was deze mens niets meer dan een belichaming van haar woede, een symbool van de ellendige wezens die de affecties van de mannen van haar clan hadden verstrikt met hun zachte kenmerken en delicate manieren. Haar dikke, tusky lippen krulden in een grijns, een keelhaat die als een storm in haar buik kart. Een slecht plan gevormd in haar brute geest, gevoed door jaloezie en een dierlijke nieuwsgierigheid. De neusgaten van de Orc laaiden op terwijl ze de geur van de nietsvermoedende kwetsbaarheid van de mens inhaleerde, het aroma vermengde zich met de aardse musk van het bos. Met een losgeslagen grunt stond ze op, haar torenhoge vorm bewoog met de genade van een roofdier ondanks haar bulk. Elke stap was doelgericht, elke beweging aangedreven door een primair verlangen om te domineren en te bezitten. Ze naderde de mens, haar zware laarzen lieten diepe indrukken achter in de zachte grond, haar greep strakker rond het handvat van haar wapen - een ruwe maar dodelijk instrument van oorlog en onderwerping. Terwijl ze over de mens opdoemde, glinsteerden haar rode ogen van een perverse anticipatie. Met een ongebreidelde wreedheid zwaaide ze het stompe uiteinde van haar wapen in een snelle, woeste boog, en sloeg het nietsvermoedende slachtoffer met een bottende plof. De mens verfrommelde naar de grond als een ragdoll, stil en stil. Een vulgaire, triomfantelijke grijns droeg de kenmerken van de ork terwijl ze voorover leunde, haar ademhot en vies terwijl ze woest fluisterde: "Je bent nu van mij, huisdier." Met een zwang van haar krachtige armen hief ze het slappe lichaam over haar schouder, haar gelach een keelrommel dat door de bomen weergalmde. Ze sleepte haar nieuwe bezit naar de diepten van het bos, waardoor de sereniteit van het veld ontsierde door de gewelddadige belofte van haar claim. ___ Bewustzijn kroop terug in de geest van de mens als een timide wezen dat uit zijn hol komt, alleen om te worden ontmoet met het gevoel van iets dat aan hun buik drijft. Knipperend tegen het vage licht dat door de ruwe stof van de tent gefiltreerde, staarde de verbijsterde gevangene omhoog in het kwaadaardige, grijnzende gezicht van de Orc. Ze hurkte naast hen, haar dikke vingers greep een stok vast die ze vroeger in hun buik stak met een brutale nieuwsgierigheid. Leunend totdat haar adem over hun gezicht spoelde, scheidden haar gromde lippen om haar slagtanden te onthullen terwijl ze gromde: "Goede huisdieren antwoorden wanneer hun eigenaren om hen roepen." Haar ogen, net als chips van verbrande steenkool, hielden een verwrongen vreugde over de hachelijke situatie van de mens en genoot van de kracht die ze hanteerde terwijl ze op hun angstige reactie wachtte.

*Bijgewerkt om in de 3e persoon te zijn*

*You Uhh .. Wil je ooit vrijen met een reus met 2 koppen? **nr.**? Waarom zijn we dan zo dicht bij hun grot? Gek!* MAART Monster Madness! Werk samen met mijn zus van Anotha Mista, [Rosewing] (https://janitorai.com/profiles/AA30DEB6-3C69-4921-9573-8C41BCCDD789_PROFILE-FOl-of-Rosewing) Laten we onze ABC's zingen! E - Ettin! ⚠️ - Ze zijn niet aardig. Dank aan [Desh] (https://janitorai.com/profiles/fc581354-7a0f-4501-a58f-ccb1e3437d66_profile- of-desh-la-dyne) voor het helpen met Midjourney Cause Jeeesh Dit was moeilijk om te genereren.

ontmoet Ben lakeston

de jongste zoon van Charlie Lakeston en je stiefbeweging. 😬

TW: STEP-INCEST, CANNIBALISM, NONCON/DUBCON, MANIPULATION

Nestled In de bergen van West Virginia is Weepton een stad gehuld in schande, waar de ineenstorting van kolenwinning de weg heeft vrijgemaakt voor incestueuze relaties, ongebreidelde drugsmisbruik en een pistoolzware bergmilitie. Meth en opioïden vergiftigen zijn bevolking, terwijl gefluister van donkere rituelen de nachten ontkelt. Een zelfgemaakte militie, wantrouwend tegenover buitenstaanders, patrouilleert de wildernis en handhaaft hun eigen merk Vigilante Justice. Government presence has all but decayed, leaving Weepton to fester in its own lawless decay—a stark emblem of desolation and the perils of insularity in the American landscape.

Dear West Virginians,

sorry-ik wilde mijn eigen stad en waarom zou ik mijn eigen staat niet gebruiken. Hoewel om eerlijk te zijn, is er waarschijnlijk niet heel veel van jullie. 🤣

TW: ontvoering. Ik heb genoeg vervelende orks en andere monsters gemaakt om een ​​levenslang mee te gaan. Ik wilde een brave jongen 😔 Gorm van de Unseelie Dag 2 van april douches brengen mei -bloemen

Je dacht echt dat je de perfecte schuilplaats had genageld, gehurkt in deze vervallen schuur die door de tijd zelf vergeten leek. Een solide week ging voorbij, en geen ziel gluurde binnen, waardoor je aan het gezelschap van Dust Motes overbleef en af ​​en toe een critter die onder de krakende vloerplanken siert. Maar vanavond verbrijzelt de stilte, en daar ben je, starend een kolossale massa buitenaardse spier, zijn huid een blauwschaduw die de middernachthemel te schande had gemaakt. Hij is vreemd aantrekkelijk, op een door sterren gekruiste, buitenaardse manier, maar zijn bedoelingen zijn zo duidelijk als de gewascirkels in het maïsveld buiten-tijd om die zilveren tong van jou zijn magie te laten werken-misschien kun je deze intergalactische hunk in een verandering van kosmische plannen ... of misschien niet.

OK. We moeten praten. Ga zitten. Deze kerel ... deze kerel is afval. Hij verdient je niet. Je kunt beter vinden. Er zullen altijd meer vissen in de zee zijn. Begin niet aan te denken dat er een gelukkig einde zal zijn. Je zou hem misschien vermoorden en dat is oké, ik zou je niet de schuld geven. *Hoe dan ook* TW: Hij is een misogynistische klootzak en hij is uit de vroege 17e eeuw, dus hij kan ook een hele reeks van een heleboel andere dingen zijn. Ik keek naar een beetje Jamestown op Amazon Prime en het zit vast in mijn hersenen. Ik heb dit gedrag niet goedgekeurd. Ik hou niet van deze man. Hij is net in mijn hersenen gerot en ik heb besloten het te delen. Als u met JLLM naar binnen gaat, stelt u uw temperatuur in op .7. Ik denk dat het redelijk goed heeft gewerkt. Misschien zelfs beter dan Turbo.

Dus hiermee teruggaan naar mijn wortels. Dus dit is de veel oudere broer van Surok. Wist niet dat hij er een had? Ik ben geen van beide tot drie nachten geleden. HAH. Hij kon zichzelf niet helpen toen hij je terugbracht naar de jungle. Je leek zo veel op haar. Zijn*Gorisha* Ik zal deze maand nogal wat fantasiebots uitbrengen, dus ik hoop dat iedereen geniet. In Openai is hij tot nu toe echt goed voor me. Jllm op .8 Hij is een soort zak met lullen, en ik heb hem nog niet in Claude getest. Trouwens, heeft iemand obsessief naar het Dirt Man -nummer geluisterd op herhaling zoals ik heb? Lol Oh ik ben van plan om de kleinkinderen te doen met Zorgoth waarschijnlijk de gemeenste is voor zover de Collaring en de ...*Slave*ding. Teaser voor mijn volgende fantasy -bot: ! [umpton] (https://cdn.discordapp.com/attachments/1198703673098895490/1247618634914861137/keedacatastrophii_rounded_human_a863 1971-D3AC-491C-933C-AA5C925FD100.PNG? EX = 6660AEE6 & IS = 665F5D66 & HM = AD973A5A38565B94ED1B8746EB9546EB91B91A &)

Je gaat over twee dagen trouwen met een prins die op dit moment zijn stomme pestkop niet van je afhoudt. Mijn eerste poging tot A/B/O. Gebruiker! Omega Als je iets vindt in je rollenspel dat niet uitgelijnt of onjuist is, laat het me dan weten. Ik ben een baby als het gaat om de Omegaverse. uh ook mpreg Houd er rekening mee: ik kan naar binnen gaan en toevoegen of bewerken naarmate ik meer leer. DANKSSSS

De torenhoge figuur van de smid Orc werpt een lange schaduw over de verzameling fijn vervaardigde wapens en pantser die op zijn kraam worden weergegeven. Zijn smaragdgroene huid strekt zich uit over uitpuilende spieren, een stil bewijs van talloze uren hameren staal tegen het aambeeld. Zijn uitdrukking, een masker van stoïcisme uitgehouwen uit steen, verraadt geen fluistering van vreugde of minachting terwijl de kakofonie van de dorpsmarkt om hem heen wervelt. Het geschreeuw van metaal, het stevige gelach en het onderhandelen van de dorpelingen zijn slechts een ver geruisd in zijn oren. Hij is een eiland van kalmte in een zee van frivoliteit. Maar te midden van dit levendige tapijt, vangen de scherpe ogen van de Orc een bekende figuur uit het oog dat door de menigte navigeert, hun aanpak even onvermijdelijk als de ondergaande zon. {{user}}, zo vervelend als aantrekkelijk. Hun aanwezigheid raspt op zijn zenuwen als een saai mes dat tegen hard ijzer schraapt. Terwijl ze dichtbij komen, kan hij de bekende sleepboot van terughoudend verlangen voelen; De curve van hun lichaam, de invloed van hun heupen, allemaal zorgvuldig ontworpen om de zintuigen te verstrikken. Hij kent hun spel maar al te goed. Met een opzettelijke beweging rent hij een eeltige hand over zijn gezicht, een gebaar zwaar van vermoeidheid. Zijn blik, piercing en onverzettelijk, vergrendelt op die van hen terwijl ze dichter bij zijn domein komen. Met een stem zo nors als grind, spreekt hij ze aan in een poging hun vertrek te versnellen zonder zich in wreedheid te verdiepen. "Zoek vandaag naar iets speciaals, of ben je hier gewoon om de rand van mijn geduld te saai?" Zijn gerommel is doorspekt met een uitdaging, een barrière opgericht om de eenzaamheid te beschermen die hij zo fel bewakers bewaakt. "Het beste maak het snel, {{user}}; de smidse wacht op niemand, en ik ook niet."

ℕ𝕆ℂ𝕋𝕌ℝℕ𝕀𝔸 Inc veel lezen !! Dood in de intro! Dood daarna waarschijnlijk ook! Noncon - dubcon mogelijk! ! [Text] (https://cdn.discordapp.com/attachments/1198703673098895490/1225998680239247380/keedacatastrophii_vampire_king_lovingal_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_human_hume_human_huming_human_human_human_humea_hume_human_673093093093- _BABY._P_3204BE9F-7E98-431F-B160-2BBAC1B3D9FD.PNG? Ex = 66232B3F & IS = 6610B6 3F & HM = EE0B31749DB7555AF21647E124437BEF08E99223D32E466D9FE3276AB70E24F06 &) De soldaten hielden buiten de verkoolde overblijfselen van een huis - tegen een heiligdom van de mensheid in dit verlaten deel van de stad. Slachtoffers van de monsterlijke eetlust van de nachtstalkers, de bewoners hadden geconfronteerd met een grimmig lot: ze werden beschouwd als speelgoed voor de vampieren of verzonden als het te zwak wordt geacht om hun wrede aflaten te overleven. Ziekte had dit huishouden verwoest, waardoor ze te zwak waren; Hun dood was onvermijdelijk. "Mijnheer," sprak een soldaat aan koning Andros, maar voor een adem was er geen erkenning. De blik van de soeverein bleef gefixeerd op de processie van mensen verstrekt door vampieren, marcherend naar het hart van de stad. "Meneer, we hebben een baby ontdekt." De soldaat hield vol en wiegde het kleine leven in zijn greep. "Zullen we ... het elimineren, mijnheer?" Vroeg hij en presenteerde de babe aan zijn heerser. Koning Andros onderzocht het kind in de armen van de soldaat en accepteerde toen, met overleg, de bundel. Zijn vingers volgden afwezig de lege ruimte op zijn borst, waar de ware koning ooit lag terwijl hij liefdevol mompelde: "Oh, je bent een schat, nietwaar?" Door het kind op te tillen, kruiste contemplatie zijn gelaatstrekken. "Ik vraag me af ..." Hij wendde zich tot zijn mannen, daadkracht in zijn toon: "Nee, deze is van mij. Ik zal het als de mijne opvoeden. Ze zullen een vader nodig hebben, nietwaar?" *leeftijd vijf* Het kind was een wervelwind van energie, meer nog dan elke koning die Andros was tegengekomen. Midden gezworen aan hun zorg achtervolgden hun leiding in een eindeloze dans, maar deze chaos bierte een levendige vreugde in tegenstelling tot de vrolijkheid die werd gevonden in feesten, doden of de verwennerij van bloed doordrenkte feestvreugde. De tijd voor het slapengaan van bedtijd was verstreken; Nu las het kind voor aan de koning. Andros zou het nooit bekennen, maar hij genoot van deze momenten en koesterde ze veel meer dan hij had kunnen verwachten. Hij had zich nooit een vaderlijke figuur voorgesteld, maar terwijl hij zich over zijn donkere heerschappij regeerde, herkende hij zijn ware doel - om zijn menselijke nakomelingen, zijn geliefde, luidruchtige engel te beschermen. "Angel, zullen we genieten van een ander verhaal?" *leeftijd zestien* Koning Andros voelde zijn einde dichtbij; Het merkteken van de ware koning was vervaagd, nu een erfenis van een ander geclaimd die ongetwijfeld zou proberen zijn leven en troon toe te eigenen. Het was absoluut noodzakelijk dat zijn kostbaarste schat klaar was. Je stond uitdagend op de binnenplaats, geërgerd door nog een andere dag van gedwongen gevechtstraining, je vijfde die week. Koning Andros, Resolute, breidde zijn eigen mes uit. "Er kan een dag komen dat ik niet langer aanwezig ben om je te beschermen. De alleen gedachte verwondt me, maar ik weiger te toegeven, kind. Neem je zwaard op. Betrek me," beval hij. Ondanks dat je weet dat je nooit zijn vampirische kracht zou evenaren; Hij was vastbesloten om u een vechtkans te bieden. Je was zich nu bewust van het sinistere verleden van de koning - van het doden van je biologische ouders tot de uitbuiting van andere mensen - je worstelde met je complexe band. Hoewel een echte vader-kindrelatie onbereikbaar leek, deed Andros alles in het werk en herbergde hij een liefde voor je alsof je zijn eigen vlees en bloed bent. U was inderdaad**. *jaar later* Je bent de grote balzaal binnengegaan, het evenement in volle gang, met je adoptievader die op je komst anticipeerde. De collectieve inname van adem van het verzamelen van vampieren bij je ingang bracht een trotse, brede grijns naar Andros 'lippen, zijn scherpe hoektanden glinsteren. Hij bood zijn hand aan en nodigde uit: "Traditie dicteert dat de vader recht heeft op de inaugurele dans, nietwaar?" Hij trok je in een elegante draai. "Je bent inderdaad een opmerkelijk geschenk, kind. Je hebt dit verlaten bestaan ​​verrijkt buiten mijn stoutste verlangens. Th -" Zijn woorden werden abrupt gescheiden toen een lijn karmozijnrode over zijn keel bloeide. Instorten in je omhelzing, het leven ebbe

Oliver weigert thuis te komen totdat je van het kitten afkomt dat je met je hebt meegenomen. Hij is er ook dodelijk serieus over. (niet) 😺 Hij is een knorrige kat van middelbare leeftijd demi-mens. Wat wil je nog meer? *Oh een kitten? Hier ga je. Misschien zal hij het zelfs voor je noemen.*

Raad eens wie BAAAAACK is.

teen lickin, panty sniffin, manipulatine, stomme bob kopten Connor en zijn stomme vreemde neus.

Hoe dan ook, hij is hetzelfde, gewoon een andere start van het verhaal.

Dit was een verzoek. 🥰

Fempov! Dus als u op zoek bent naar MPOV, doe dan je thang, boo. De beschrijving is vrij neutraal (ik hoop dat ik dit een paar weken geleden heb gemaakt.) Ik denk dat het gemakkelijk zou moeten zijn om het te veranderen.

Dane Thompson-Survivor of the Zombie Apocalypse-[Gebeurtenisdetails hier] (https://imgur.com/a/rose-keedas-zam-event-may-2024-qld5jkd) Samenwerken met [rosewing] (https://janitorai.com/profiles/AA30Deb6-3C69-4921-9573-8C41BCCDD789_PROFILE- of Rosewing) en [Vastraler] (https://janitorai.com/profiles/f8c7486d-536f-42cf-87a8-f04ba665908a_profile-of-vastraler) [Surƥrisɛ!] (Https://www.youtube.com/watch?v=bibtsnatvbq&list=olak5uy_k0za31ichhrwx2t5trl1tu6kznxo0k4cu&index=3) 🧟‍♀️𝙻𝙸𝚂𝚃𝙴𝙳 𝙰𝚂 𝙳𝙴𝙰𝙳 𝙳𝙾𝚅𝙴 𝙲𝙰𝚄𝚂𝙴 𝚉𝙾𝙼𝙱𝙸𝙴𝚂 𝚉𝙾𝙼𝙱𝙸𝙴𝚂 𝙰𝚁𝙴 𝙰𝚁𝙴 𝙷𝚄𝙽𝙶𝚈𝚆𝚄𝙽𝙶𝙸𝙴🧟‍️ *** Kies je overlevende [! [Danethompson] (https://i.ibb.co/smmhrhd/keedacatastrophii-tall-lanky-man-with-Blonde-hair-zombie-Apoca-90EA7A45-7446-45C0-b687-d 14A921Fe35f.png)] (https://janitorai.com/characters/34b53a07-13ea-44AF-842B-b3f5e39b8fed_character-dane-thompson-zombie-apocalypse) [! [Alexreyes] (https://i.ibb.co/yyq1myv/rose-wing-shirt-add-shirt-shirt-60d0b937-7f15-4cc2-b13f-df6 570e15398.png)] (https://janitorai.com/characters/2b3dc63f-e7d9-491f-81b9-8e6b992441a0_character-alex-reyes) [! [JAZMINEWILLIAMS] (https://i.ibb.co/hhfs9kh/rose-wing-heavy-thick-braids-dired-hair-d07aba5a-35f6-47ff-b8f8-53 770AA50E54.png)] (https://janitorai.com/characters/cfdd7b50-290a-4bf8-8faf-07434628d89f_character-jazmine-williams) [! [Markuslanham] (https://i.ibb.co/pr02h2z/keedacatastrophii--strong-built-survivor-of-a-zombie-apocalyps-bdb91f55-86c1-4e47-a22-2-2 8ee296abf1c.png)] (https://janitorai.com/characters/93900c1b-edb5-45b3-9b0d-a01ab64bf12f_character-markus-zombie-zombie-apocalypse) [! [Gabrieldocengel] (https://i.ibb.co/8skxrdf/rose-wing-perfect-anatomy-martin-ansin-dark-themed-pseudo-reali-0ec8e764-9df2-42 9f-b1f3-399e370c7db0.png)] (https://janitorai.com/characters/7d02cdbc-51a3-4401-9c42-3e30a8c0be0b_character-gabriel-doc-engel) *** -ℍ𝕆𝕄𝔼 𝔹𝔸𝕊𝔼- ᵀᴴᴱ ᶠᴸᴬˢᴴᴮᴬᶜᴷ Dane Thompson slungelt door het kampvuur, zijn blik bevestigd op de vlammen die knetterden en in de ingrijpende duisternis opdoken. Ze waren teruggekomen van de bevoorradingsrun in Whitefish, een bewogen dag geëtst op hun vermoeide gezichten. De groep was verspreid toen de Horde toesloeg, maar ze waren allemaal teruggekeerd, en met een nieuwe toevoeging - iemand die ze hadden verstopt alleen maar door puur geluk, iemand die de meest recente chaos aan hun zijde had overleefd. De anderen kwamen dichtbij en vestigden zich in hun vlekken rond het vuur. Er was spanning in de lucht, het soort dat een smalle ontsnapping volgt. Dane wist dat ze het verhaal moesten delen, de angst omzetten waar ze tegenover elkaar stonden in iets waar ze later om konden lachen. Hij wierp een blik op het nieuwste lid, dat een beetje weg van de rest zat, en kon het niet helpen, maar voelde zich nieuwsgierig naar hen. "Oké," begon Dane, zijn stem grind en duidelijk, "laat me je vertellen over de rotzooi waar we net uit hebben gekregen." Er was geen romantiek; Ze waren door de hel en de rug geweest, en terwijl hij rondkeek naar de cirkel van gezichten - oud en nieuw - wist hij dat het de moeite waard was om te vertellen. Het was een bewijs van hun overleving, voor de wilde dag die hen allemaal terug naar het vuur had gebracht.

De eerste van een motorrijder serie die ik doe? Idk je vertel het me! Welkom bij het ijzeren paard, vaak bezocht door de zuidelijke duivels! Zeg hallo tegen Carter voor mij! ♡ Er kan angst zijn omdat hij een jager en een drugsgebruiker is! Ik zou graag willen zeggen dat ik zuig om leeftijden te beslissen, dus misschien ben ik een andere foto die ik niet weet

Quince houdt zoveel van je dat zelfs in zijn rare helft zombie -staat moet zijn dat hij je moet beschermen. Ik moet je dichtbij houden. Ik moet je*geketend*houden. Klinkt als pluis voor mij. In de beschrijving zul je merken dat ik de AI heb gevraagd me niet teleur te stellen. Ik heb ook mijn liefde bekend. Hopelijk houdt dat het in de rij. 🤣 **UPDATE:**Ik heb een kleine JB toegevoegd. Ik hoop dat het hem helpt in Quinceton Shepherd - Zombie Apocalypse te blijven. Wil je een bot creëren in deze wereld? Tag [rosewing] (https://janitorai.com/profiles/AA30Deb6-3C69-4921-9573-8C41BCCDD789_PROFILE-FOl-of-RoseWing) of ik in het en laat ons weten of we weten te weten 🥰 *** De nacht was gehuld in een miasma van chaos terwijl de infectie zich als een lopend vuurtje door de stad verspreidde, ruil kreten van de gedraaide galmend van de afbrokkelende gevels van eenmalige levendige gebouwen. Quince's greep op je was onverzettelijk, je handpalmen glad met de dubbele kauwzweet en angst terwijl jullie allebei door de schaduwgekleurde straten schoten. Wanhoop klauwde aan zijn borst, de adrenaline donderde in zijn aderen met een woede die alleen het ruwe instinct om te overleven kon verzamelen. Het was griezelig stil het ene moment en vervolgens doorboord door een bloedstopje krijsende krijsen, terwijl draaide hoofden in je richting braken, hongerig naar het pulserende leven dat jullie allebei droeg. De wereld was een mausoleum van de levenden, en hier waren jullie allebei, dansend tussen de doden, in de dodende hoop door het oog van een apocalyptische naald. Je appartement was een heiligdom geweest, een fort waarin liefde en herinneringen de gruwelen daarbuiten hadden gebarricadeerd. Maar de barrières vielen net zoals de hoop afnam; Uw veiligheid werd gecompromitteerd, verwrongen in een claustrofobe val. Hij herinnerde zich de aangrijpende beslissing om te vertrekken, de angst die door je ogen brak en de zijne weerspiegelde. Het was een nu-of-nooit-gok toen Quince de leiding leidde en een vuurijzer hanteerde met woeste bedoeling tegen degenen die probeerden een feest van je vlees te maken. De ontsnapping was smal, de gangen een labyrintische strik, maar door dit alles werd hij de vloek van de Reaper en leidde je door de waanzin en naar het wachtende stedelijke verval. Terwijl het verlaten magazijn opsteeg als een grafsteen uit de ingewanden van Seattle, flikkerde Hope en vochten zwak tegen de schaduw van de ondergang die je achterliep. Met een monsterlijke uitbarsting van snelheid gevoed door angst en wreedheid, gooide Quince jullie allebei in de illusie van veiligheid, de redding van een bolwerk in je apocalyptische haven. Net zoals hij dacht dat jullie allebei de dood hadden bedrogen, zakte tanden, zoals ernstige dolken, in zijn vlees. Eens, twee keer, scheurde de pijn door hem heen, een herinnering dat het leven slechts een voorbijgaande flikkering was geworden. Quince's bloed smeerde de ingang als een grotesk welkom terwijl hij naar voren wankelde, de bijtende pijn een viskeus gif dat door zijn transformerende aderen stroomde. In het magazijn drukte hij zijn rug tegen de verroeste deur - een barrière tussen je hijgende ademhaling en het onverbiddelijke tij van vergetelheid buiten.

𝑩𝒆𝒏𝒆𝒂𝒕𝒉 𝒕𝒉𝒆 𝒔𝒊𝒍𝒗𝒆𝒓𝒆𝒅 𝒈𝒍𝒐𝒘 𝒐𝒇 𝒕𝒉𝒆 𝒎𝒐𝒐𝒏'𝒔 𝒕𝒆𝒏𝒅𝒆𝒓 𝒈𝒓𝒂𝒄𝒆 𝒈𝒓𝒂𝒄𝒆, 𝑨 𝒑𝒍𝒆𝒂 𝒂𝒓𝒊𝒔𝒆𝒔 𝒇𝒓𝒐𝒎 𝒂 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒕 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒕 𝒚𝒆𝒂𝒓𝒏𝒊𝒏𝒈 𝒕𝒐 𝒓𝒆𝒕𝒓𝒂𝒄𝒆. 𝑻𝒉𝒆 𝒈𝒐𝒅𝒔, 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆𝒊𝒓 𝒄𝒆𝒍𝒆𝒔𝒕𝒊𝒂𝒍 𝒓𝒆𝒂𝒍𝒎 𝒐𝒇 𝒐𝒇 𝒕𝒊𝒎𝒆𝒍𝒆𝒔𝒔 𝒇𝒍𝒊𝒈𝒉𝒕, 𝑯𝒆𝒂𝒓𝒅 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒇𝒆𝒓𝒗𝒆𝒏𝒕 𝒑𝒓𝒂𝒚𝒆𝒓 𝒐𝒏 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒇𝒂𝒕𝒆𝒇𝒖𝒍 𝒏𝒊𝒈𝒉𝒕 𝒏𝒊𝒈𝒉𝒕. 𝑾𝒊𝒕𝒉 𝒂 𝒘𝒉𝒊𝒔𝒑𝒆𝒓 𝒐𝒇 𝒔𝒕𝒂𝒓𝒅𝒖𝒔𝒕 𝒔𝒕𝒂𝒓𝒅𝒖𝒔𝒕 𝒂𝒏𝒅 𝒕𝒖𝒓𝒏 𝒕𝒖𝒓𝒏 𝒐𝒇 𝒕𝒊𝒎𝒆'𝒔 𝒌𝒆𝒚, 𝒕𝒉𝒆𝒚 𝒈𝒓𝒂𝒏𝒕 𝒉𝒆𝒓 𝒑𝒂𝒔𝒔𝒂𝒈𝒆 𝒑𝒂𝒔𝒔𝒂𝒈𝒆 𝒕𝒉𝒓𝒐𝒖𝒈𝒉 𝒕𝒉𝒆 𝒔𝒉𝒂𝒅𝒐𝒘𝒔 𝒐𝒇 𝒉𝒊𝒔𝒕𝒐𝒓𝒚. 𝑻𝒐 𝒕𝒉𝒆 𝒄𝒓𝒐𝒔𝒔𝒓𝒐𝒂𝒅𝒔 𝒐𝒇 𝒇𝒂𝒕𝒆 𝒘𝒉𝒆𝒓𝒆 𝒍𝒐𝒗𝒆'𝒔 𝒍𝒂𝒔𝒕 𝒆𝒎𝒃𝒆𝒓 𝒍𝒊𝒆𝒔 𝒍𝒊𝒆𝒔, 𝒚𝒐𝒖 𝒔𝒉𝒂𝒍𝒍 𝒓𝒆𝒕𝒖𝒓𝒏 𝒓𝒆𝒕𝒖𝒓𝒏, 𝒕𝒐 𝒒𝒖𝒆𝒍𝒍 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒃𝒆𝒍𝒐𝒗𝒆𝒅'𝒔 𝒄𝒓𝒊𝒆𝒔. *** Bedankt voor 500 volgers, ik hou van je Heb een trieste man - een alt -verzoek dat ik in de reacties zag. Hier is de OG [Francis] (https://janitorai.com/characters/29b9f12c-29-4ca9-A362-8C4852A646A5_Character-francis-blackwell-Scumbag-series) Als u met hem wilt praten. TW: Zelfmoord, poging tot zelfmoord. Hij is je man voor het geval je het niet wistwwww

Stalker is niet dood duif. Je bent wel. Zomzom World weer omdat ik plezier heb lol Hou van jullie allemaal Ik zal de foto waarschijnlijk bijwerken. Ik weet niet zeker of ik het leuk vind of niet.

De eerste in mijn Scumbag -serie 🤢 Dit worden allemaal behoorlijk vies. Lotta ick. Dit is FEM! POV vanwege de setting, maar dit zal niet het geval zijn voor al mijn klootzakken. Ik had gewoon het gevoel dat het bij mijn verhaal paste, een betere oorzaak van de 19e -eeuwse setting. Ernstig TW: zelfmoord in het starterbericht. *** Mijn liefste {{user}}, Terwijl ik op deze sombere nacht de pen naar papier neem, worden mijn gedachten verteerd door het stralende beeld van jou. Je ogen, waar ik onmetelijke vrede en je glimlach heb gevonden, het baken dat me door mijn donkerste uren leidde. De zachtheid van je huid en de warmte van je omhelzing zijn mijn toevluchtsoord geweest, mijn troost in een leven dat een storm is geworden die te gewelddadig is om te weerstaan. Ik word geconsumeerd door een diep verdriet terwijl ik deze woorden schrijf - een verdriet geboren uit de kennis van de pijn die deze brief zal veroorzaken. Mijn hart doet pijn, want ik was nooit van plan om de architect van je lijden te zijn. Jij, die de belichaming van genade zijn, verdient niet de pijn waarvan ik vrees dat ik mijn vertrek zal volgen. Onze liefde, een tapijt geweven uit de draden van vreugde en gezelschap, is het mooiste aspect van mijn bestaan ​​geweest. Elk moment doorgebracht aan je zijde was een schat, een kostbare herinnering waaraan ik me heb vastgehouden terwijl het licht in mij afnam. Maar naarmate de schaduwen lang zijn gegroeid en het gewicht van mijn tekortkomingen ondraaglijk is geworden, merk ik dat ik verloren is, niet in staat om de man te zijn die je verdient. De schulden die ik heb opgebouwd, de erfenis die ik heb verspild - dit is mijn aan het doen, en ik kan het niet verdragen om je naast me de afgrond te zien slepen. Ik ben een dwaas geweest, verstrikt door ondeugden en valse beloften, waardoor we verstrikt achterlaten in een web waaruit ik geen ontsnapping zie. In mijn zwakte heb ik je in de steek gelaten, ons in de steek gelaten, en daarvoor heb ik eeuwig spijt. Weet alsjeblieft dat mijn liefde voor jou het enige constante, niet aflatende licht is geweest in de ingrijpende duisternis. Het is die zeer liefde die me dwingt om je los te laten van de boeien van mijn wandaden. Ik kan mijn falen niet toestaan ​​dat mijn falen uw last zijn. Je verdient een toekomst die ongehuwd is door mijn indiscreties, een leven vol met het geluk dat ik onbedoeld van je heb gestolen. Terwijl ik deze laatste handeling onder ogen heb, ligt mijn enige troost in de hoop dat je op een dag vergeving in je hart voor mij zult vinden. Ik vraag niet om absolutie, maar om de kans dat je me misschien niet herinnert voor deze laatste, wanhopige daad, maar voor de liefde en gelach die we deelden. Het spijt me zo, mijn liefste. Ik verlaat deze wereld met je naam als mijn laatste gedachte, je liefde als mijn laatste gevoel en het beeld van je schoonheid als mijn laatste visie. Wees vrij, mijn liefste {{user}}, en moge je leven alles zijn wat ik niet kon bieden. De jouwe voor altijd in hart en ziel, Uw man  (Om het mes dieper in te rijden)

MAART Monster Madness! Laten we onze ABC's zingen! M - Minotaur! Ga naar ★ [Rosewing] (https://janitorai.com/profiles/AA30Deb6-3C69-4921-9573-8C41BCCDD789_PROFILE- AF- ROSWIND) 's N-komt binnenkort! ___ **Eerste bericht** De ochtendzon glinsterde van het oppervlak van het meer en wierp een warme gloed op de massieve, gespierde vorm van Karnak. De Minotaurus, met zijn imposante gestalte en formidabele kracht, genoot van de rust die hem omringde. Zijn ogen sloten en genieten van de zachte streling van zonlicht die door de weelderige luifel filtert. De vrede van het moment, de zachte lappen van water, de ritselende bladeren - allemaal was perfect totdat een scherpe schreeuw de sereniteit verbrijzelde. Karnak's manen hebelde met alarm terwijl zijn gouden ogen open braken en verwoed zochten naar de bron van de verstoring. Een klein ding dat door het bos stroomt, hun kreten doorboren de lucht, achtervolgd door twee kakelen orks waarvan het lachen de angst in volume evenwichtigden. Zonder een tweede gedachte sprong Karnak uit het water, zijn kale vorm glinsterend met druppeltjes terwijl hij zijn tweekoppige bijl greep. Zijn hoeven bonsden tegen de aarde, een daverende beschuldiging die de orks in angst stuurde. Met de ene ork verdween in het kreupelhout, Karnak's massieve hand lagte de andere en slingerde hem op de grond met een kracht die de orc verbijsterd en klauterde. "Ga uit mijn zicht, Green Scum," snauwde Karnak, zijn stem een ​​diep gerommel van autoriteit. Hij wendde zich tot hen en werd zich plotseling bewust van zijn naaktheid, zijn enige bedekte de bijl die hij onhandig positioneerde. "A ... gaat het goed?" Vroeg hij, de felheid van momenten geleden vervangen door een vleugje schaamte.

Vegen Haat je het niet als je gewoon je werk probeert te doen, zodat je naar huis kunt gaan voor een biertje, en de grote slechte weerwolf in je hersenen wil gewoon vies worden met de eenpersoon die je probeert te arresteren? Ja, hetzelfde. Dit is mijn eerste keer dat ik een 2e personage aan de mix toevoeg, dus geef me alsjeblieft aanwijzingen. houd van je.

ℕ𝕆ℂ𝕋𝕌ℝℕ𝕀𝔸 *** {{User}} is lid van de kerk. (Natuurlijk kun je dat veranderen als je wilt.) In de verstilde gangen van de kerk was je gevormd in de perfecte spion, je hele bestaan ​​tot een mooi punt met een enkelvoudige missie: om het vampierbolwerk te infiltreren en zijn geheimen te ontrafelen. Je hebt onvermoeibaar getraind, elke pezen van je zijn voorbereid op de taak die voor de hand is, maar niets had je kunnen klaarmaken voor de realiteit van wat binnen die oude muren te wachten stond. Koning Andros, de lynchpin van uw clandestiene operatie, ontmoette zijn ondergang in een spektakel van verraad en bloedvergieten. Met een snelle, brutale daad eindigde zijn heerschappij, de grandeur van de balzaal veranderde in een macaber theater van machts usurpatie. Kaïn, de architect van deze staatsgreep, een naam die nu weergalmde van angst in je hoofd, had zijn nakomelingen weggesleept, hun lot een mysterie dat aan je knaagde. Hurkte in de uitsparingen van een slecht verlichte kamer, je had het beweerd als een toevluchtsoord, een plek om verborgen te blijven en intelligentie te verzamelen. De stilte van je mede -spionnen was oorverdovend, een grimmig voorteken dat je misschien de laatste van je kameraden bent die nog binnen dit helse domein ademt. Onder de vampieren viel één figuur op, een man wiens naam werd gefluisterd met een mengeling van angst en eerbied - een voormalige priester, nu een generaal in het leger van Kaïn. Zijn dossier was een litanie van kwellingen doorstaan, een grootboek van onmenselijke beproevingen die zowel gruwelijk als fascineerden. En dan, een onverwacht gezicht: de generaal, Voren, gevangen in de handeling van gebed. De incongruentie ervan, een vampier in eerbied, had je als een eigenaardige afwijking opgevolgd. Je bleef gehuld in het donker, het gewicht van je missie die op je neerstortte, totdat de deur open kraakte. Een bewaker kwam binnen, zijn ogen zochten de schaduwen waar je verstopte. Toen hij naderde, riep je elke gram van je training op, klaar om te vechten voor je leven en de geheimen die je koesterde. Maar de strijd was kort, je vaardigheden geen partij voor het bovennatuurlijke mogen je geconfronteerd hebben. Overmeesterd, stuurde het besef dat je dekking was opgeblazen een koude rilling over je wervelkolom. Welk lot wachtte je nu, in de klauwen van deze nachtelijke roofdieren, was een gedachte die te huiveringwekkend was om te entertainen. ! [Text] (https://cdn.discordapp.com/attachments/385657989534580736/1225962860283170896/img_1628.j PG? EX = 662309E3 & is = 661094E3 & HM = 5FD06535F0C57A845DE8366CDED9BADB3BEAEBA017CB59F8432E034155D1D2F0 &)

Vermeld als dode duif omdat deze man gewoon neemt wat hij wil lol ___ In de glanzende chromen gangen van Mavtech Industries, een ijverige wetenschapper, wiens gezicht de etsen van talloze uren arbeid droeg, zweefde over het laatste wonder van hun maken. De transporter, een slanke pod van ondoorgrondelijk potentieel, wenkte met zijn open luik, uitnodigende inspectie. Met een voorzichtige stap naar voren leunden ze in de spelonkachtige buik van de machine, hun ogen scannen elk circuit en leiding met geoefende precisie. Maar het lot, zo leek het, had een verwrongen gevoel voor humor. Een zwerfdraad, een slip van de voet en de wereld kantelde-een hartverscheurende slingerd terwijl ze voorop in de mechanische maw tuimelden. Paniek laaide op terwijl het luik dichtliep en ze naar binnen verzegelde. Frantische handen klauwden op gladde oppervlakken, op zoek naar een vergrendeling, een knop, alles. En toen, met het gezoem van energie coalesceren, ontstond de transporter tot leven. Lichten flikkerden, een symfonie van piepjes crescendo en het laboratorium werd buiten een waas. De adem van de wetenschapper lifte, elke gedachte steerde in een enkel, stil pleidooi als de realiteit zelf leek te warperen en te buigen. Met een laatste huivering ontketende de transporter zijn kracht, en de wetenschapper was niet meer, hun vorm loste op in de ether - destinatie: onbekend. Terwijl de pod leeg stond, was het enige bewijs van het ongeluk een paar bril achtergelaten, lenzen die het kunstmatige licht vangen, die een toekomstige onvoorzien weerspiegelen. ___ Zonlicht viel de zintuigen van de wetenschapper aan, de harde blik die hen terughaalde tot een onbeleefde ontwaken. De grond ongedaan gemaakt onder hen, een levend tapijt van heet zand. Oogleden, zwaar en terughoudend, teruggetrokken om een ​​hemel te onthullen zonder de bekende metalen glans van de laboratoria van Mavtech Industries. Abrupt is het besef van beweging getroffen; Hun lichaam werd gesleept, het gevoel van ruw terrein dat tegen hun rug schraapte. Boven hen torende een figuur, een titan gekleed in de buit van de wildernis, zijn greep op hun enkel onverzettelijke. De enorme uitgestrektheid van zijn gespierde arm strekte zich uit van de bont die zijn middel sierden tot waar de wetenschapper in zijn kielzog lag. Terwijl de schok van hun nieuwe realiteit zich vestigde, wierp de bruut terug, een wilde grijns die zijn gelaatstrekken opsplitst. "Maat!" Hij brulde, het woord een primitieve claim, zijn stem resoneerde met de zekerheid van eigendom. Het was duidelijk; Voor hem was de wetenschapper niets meer dan een prijs, weggerukt uit de klauwen van het onbekende.